Log in
Toen ze me op de basisschool in Iran vroegen wat ik later wilde worden, riep ik enthousiast ‘chirurg’, omdat ik erg geïnteresseerd was in hoe het menselijk lichaam in elkaar zit. Later raakte ik meer geboeid door de menselijke geest, gedrag en ontwikkeling en ging ik psychologie studeren aan de Vrije Universiteit van Isfahan. Ik werd er geïnspireerd door docenten die hun academische vorming in het Westen hadden genoten en bewonderde hen omdat ze theoretisch goed onderlegd waren. Ook hadden ze een bepaalde levenservaring die me aansprak. Mede door hun invloed werd bij mij het verlangen gewekt om mijn studie ook in het Westen te vervolgen. Die droom is nu uitgekomen; in oktober 2017 rondde ik mijn master klinische psychologie in Groningen af.
Jeroen van Goor

In Iran is het nu erg onrustig, de overheid komt haar beloftes niet na en de prijzen voor levensmiddelen zijn soms nog hoger dan in Nederland. Maar ik focus me erg op mijn leven en toekomst hier, waardoor ik het nieuws niet echt volg. Ook ben ik zelf de afgelopen jaren niet in Iran geweest, waardoor ik niet voel wat er leeft in de samenleving daar. Maar ik hoop dat de situatie beter wordt.

Er rust in mijn thuisland nog een groot stigma op psychische problematiek. Mensen zoeken eerst binnen de familie of vriendenkring naar een oplossing, maar zonder professionele hulp kan een situatie escaleren. Dan word je meteen opgenomen en krijg je heel makkelijk medicatie voorgeschreven. Maar daarmee bestrijd je alleen de symptomen. Daarom is psychologie zo belangrijk in een samenleving, omdat je menselijk gedrag eerst moet begrijpen voordat je kunt overgaan tot veranderen of behandelen.

Voordat ik naar Nederland kwam heb ik naast mijn studie in Iran vier