Log in
Methodologen krijgen de laatste tijd pittige bijnamen toebedeeld, ook al worden ze door sommigen trots gedragen als geuzennamen. Geuzennamen of niet, ze signaleren rook. De vraag is: is er ook vuur?
Angélique Cramer

Ik behoor tot een beroepsgroep die dezer dagen niet al te populair is. Het afgelopen jaar alleen al kregen methodologen (en ook andere wetenschappers die zich inzetten voor goed onderzoek in de psychologie) de volgende, weinig vleiende bijnamen voor hun kiezen: 1) research parasites : onderzoek doen met andermans data; 2) methodological terrorists: het werk van onschuldige collega’s online, ad hominem, hevig bekritiseren, soms inclusief beschuldigingen van oneigenlijke praktijken ; en 3) data police: doelbewust het internet afspeuren op zoek naar foute collega’s en/of artikelen.i

Laten we beginnen met de methodoloog als research parasite. Het klopt als een bus dat methodologen regelmatig niet hun eigen data verzamelen maar onderzoek doen met de data van anderen . Ik zie echter geen enkele reden waarom daar iets mis mee is: data die zijn verzameld door wetenschappers die betaald worden door de overheid zijn van ons allemaal, de belastingbetaler. Natuurlijk, de mensen die de data hebben verzameld verdienen op één of andere manier