Introductie
In de westerse wereld wordt met afschuw en ongerustheid gereageerd op veroveringen en geweldplegingen in Syrië en Irak door de Islamitische Staat (is). Wat is dat voor een groep, die naar eigen zeggen vanuit puur islamitische motieven (het oprichten van een nieuw orthodox islamitisch rijk) extreem geweld toepast? Eerder hebben we ons iets soortgelijks al afgevraagd bij de terroristische aanslagen van Al Qaida in de Verenigde Staten en Europa. Zeer recent zijn er aanslagen gepleegd in Parijs, op cartoonisten van het satirische weekblad Charlie Hebdo en op een kosjere supermarkt. In Nederland werden we in november 2004 met het probleem geconfronteerd bij de moord op Theo van Gogh door Mohammed Bouyeri, een van de leiders van de radicale islamitische Hofstadgroep.
Die groep bestond uit jongvolwassenen die zich om de een of andere reden tot een streng islamitische levensbeschouwing voelden aangetrokken. Ook nu weer zien we dat er aantrekkingskracht uitgaat van een ultraorthodoxe stroming binnen de islam op een
