Log in
‘Ik las ooit in de krant over een functionaris die in de gevangenis was beland, omdat hij zijn vriendin ernstig had mishandeld. Op grond van wat er in het verhaal stond, wist ik zeker dat we deze man voor die functie hadden geselecteerd, ik raakte onmiddellijk gefascineerd. Het begin van die fascinatie is eigenlijk heel plat: mensen die mislukken, de slechteriken, zijn leuker dan de braveriken die het allemaal zo goed doen.
Geertje Kindermans

De volgende dag op kantoor ben ik onmiddellijk nagegaan of ik de assessmentgegevens van deze man boven water kon halen. Die waren er nog en wat bleek? Ik was zelf de verantwoordelijke psycholoog geweest bij dat assessment! Ik bestudeerde de testscores en indrukken op basis van een rollenspel. Uit niets bleek dat deze man raar was of uit de bocht zou vliegen. Daarop legde ik het rapport voor aan een ervaren collega en ik zei: zie je iets bijzonders? Hij bestudeerde het, en ook hem viel niets op. Daarop vertelde ik hem van het krantenartikel. Zijn mond viel open van verbazing.

Dit was een keerpunt in mijn denken. Als selectiepsycholoog probeer je de beste managers te selecteren. Ik dacht altijd dat slechte managers degenen waren met onvoldoende goede eigenschappen. Maar was dit wel waar? Wat iemand tot een potentieel slechte of zelfs kwaadaardige manager maakt, heeft misschien wel met heel andere eigenschappen te maken, zoals een ernstige narcistische persoonlijkheid, een