Log in
De studie psychologie sprak me altijd erg aan. Ik was geïnteresseerd in andere mensen.  Waarom doen ze wat ze doen? Wat denken ze en wat voelen ze? Je kunt helaas nooit in het hoofd van een ander kruipen. “De menselijke geest” blijft daardoor altijd wat mysterieus. Dat vond ik ook wel spannend. Maar ik stelde mijn plan bij toen ik van de opleiding psychobiologie aan de Universiteit van Amsterdam hoorde. Een studie over de werking van het brein. Misschien zou het me helpen om al die mysteries van ons doen en laten enigszins te ontrafelen.
Jeroen van Goor

Ik leerde vooral veel over de hersenen: over moleculen, de werking van het zenuwstelsel, hersengebieden, de ziekte van Alzheimer. Toch weten we nog een hoop niet over dat complexe orgaan. Misschien fascineert het me ook dat er nog zo veel te ontdekken valt aan hoe we als mens eigenlijk in elkaar zitten. Als we het brein bestuderen in ieder geval. Maar dat is natuurlijk niet altijd nodig om psychologische inzichten op te doen, leerde ik later. Je kunt bijvoorbeeld het gedrag van mensen observeren in verschillende situaties. Of vragen hoe ze zich voelen en waar ze aan denken. Zo laat je het brein achterwege, maar leer je toch veel over wat er zich in ons hoofd afspeelt. Tijdens mijn studie psychobiologie speelde het brein altijd de hoofdrol.

Tijdens mijn studie psychobiologie speelde het brein altijd de hoofdrol

Na al deze neurobiologische vakken, verdiepte ik me een tijdje in de klinische ontwikkelingspsychologie. Ik vond het interessant om te leren