Log in
Lunchtijd op het NIP. Aan tafel zitten psychiater Jim van Os (hoogleraar psychiatrische epidemiologie aan UMC Utrecht), ouderengeneeskundearts Bert Keizer (werkzaam bij de Levenseindekliniek) en psycholoog Ad Kerkhof (hoogleraar Klinische Psychologie, Psychopathologie en Suïcidepreventie aan de Vrije Universiteit Amsterdam). Een discussie, onder leiding van psychologen Marcel Veenman en Vittorio Busato, over ethische en praktische dilemma’s die kleven aan de levenseindeproblematiek. Over zelfbeschikkingsrecht, euthanasie, suïcide en hulp bij zelfdoding, en wat daarbij de rol van hulpverleners is. ‘Wij moeten als samenleving nadenken over de voorwaarden waaronder wij iemand waardig kunnen laten sterven.’
Marcel Veenman, Vittorio Busato

Zelfbeschikkingsrecht

Heeft het individu zelfbeschikkingsrecht om zelf het levenseinde te bepalen?

BK: ‘Alleen als je daarover in gesprek bent met degenen die van je houden. Totale eenzaamheid is autonoom, dan is zelfdoding eigenwettig. Maar een stiekeme zelfdoding, waarbij mensen zich ophangen terwijl hun vrouw naar Albert Heijn is, dat mag je niet doen.’

AK: ‘Uiteraard hebben mensen zelfbeschikkingsrecht, maar in een sociale context en rekening houdend met hun zelfbeschikkingsvermogen. Als ik mensen behandel die worstelen met zelfdoding, dan betrek ik ook hun naasten in de behandeling. Voor hen heeft het directe consequenties. Als je dat echt niet wilt, ben ik niet bereid je te helpen. Anders nemen jouw naasten mij terecht iets kwalijk op je begrafenis.’

JvO: ‘Wij zijn sterfelijk en voortdurend bezig met het vervroegen of uitstellen van dat moment. Stel je hebt kanker en er bestaat een curatieve behandeling, dan kun je zelf beslissen om die behandeling te weigeren. De situatie