Dreigend en wanhopig

Het project dreiginsmanagement

Psychiater Hans Hesta en projectcoördinator Ingrid Dooren vormen de tweekoppige leiding van het project. Vanuit de politie zorgen een aantal medewerkers dat het team toegang heeft tot alle politie-informatie. Ervaren politiemensen zijn case-managers: zij coördineren de casus, zijn bij alle overleggen en geven uitvoering aan het plan van aanpak.

De betrokken recherchepsychologen hebben veel ervaring met ernstige geweldsdelicten, verrichten risicotaxaties en adviseren bij het aanpakken van de stalking. En er is een sociaal-psychiatrisch verpleegkundige bij betrokken. De psychiater en svp’er zijn de bruggen naar de zorg, spreken de taal van de zorg en zijn niet in dienst van de politie maar fungeren als onafhankelijk adviseur.

Het team Dreigingsmanagement heeft als primair doel preventie: veiligheid op lange termijn. Het team is niet gericht op het opsporen en vervolgen van dreigers, integendeel. Dat probeert het team nu juist te voorkomen. Wel geeft het team advies aan politiecollega’s over hoe ze iemand moeten bejegenen als ze hem tegenkomen bij een paleis of op straat.

Het team Dreigingsmanagement richt zich primair op het centrale domein: bedreigers van politici en het koninklijk huis, maar kunnen in de toekomst ook van advies dienen bij belagers en bedreigers van andere prominente personen, zoals burgemeesters, wethouders en schoolleidingen.

Het project wordt betaald vanuit de Nationale politie, met een subsidie voor de duur van vijf jaar om psychiater spv’er te betalen. Ook het ministerie van vws financiert mee. De psychiater en spv’er werken gemiddeld twee dagen in de week aan het project, de projectleider werkt full time en de drie recherchepsychologen vervullen samen 1,5 fte.

Solistische dreigers

Solistische dreigers zijn meestal alleenstaande, werkeloze mannen, met getroebleerde relaties. De gemiddelde leeftijd is met rond de vijftig hoog. Vaak gaat het om zorgmijders, wat niet zelden werd veroorzaakt doordat cliënten ook de hulpverleners hebben bedreigd. Ze hebben verder een lange weg van toenemende frustratie achter de rug. Er zit vaak grond in hun grieven: iemand is zijn bedrijf kwijtgeraakt en heeft zo miljoenen verloren. Of iemand heeft geen vergunning gekregen van de gemeente en dat is een beetje raar gelopen. Maar hoewel de grieven op zichzelf voorstelbaar zijn, is de reactie zo buiten proportie dat die niet meer te volgen is.

Speciaal aan deze groep is dat ze kampen met ernstige psychische problemen. Vaak zijn mensen dan tot weinig meer in staat, maar deze solistische dreigers blijven nog genoeg overeind om te kunnen handelen. Ze sturen dreigende e-mails, brieven, ze bellen of gaan bij paleizen staan, soms dagelijks. Wat ze doen, valt samen te vatten als stalken.