Ik heb psychologie gestudeerd en daarna ben ik gepromoveerd op ouders die een kind verliezen. Vervolgens kreeg ik een postdocplek aangeboden. Dat was een cadeautje, ik hoefde er niet eens om te vragen. Maar na mijn promotie wilde ik eerst een half jaar op reis. Toen ik in Nepal liep, realiseerde ik me: ik moet die baan niet aannemen, onderzoek doen aan de universiteit was het niet voor mij. Ik had tijdens mijn promotieonderzoek al gemerkt dat ik liever tussenrapportages schreef voor de ouders die hadden meegewerkt dan dat ik Engelstalige wetenschappelijke artikelen produceerde. Op een toegankelijke manier schrijven over mijn bevindingen voor mensen die er direct iets aan hebben, dát vond ik leuk.
Vanuit Nepal heb ik laten weten dat ik toch van die postdocplek af zag. Op dat moment wist ik nog niet wat ik wel wilde. Het zou nog anderhalf jaar duren voor ik daar achterkwam. Mijn moeder gaf me voor mijn verjaardag een abonnement op
