‘Het is nu al de tweede keer dat ik uit de academische psychologie vertrek, om nooit terug te keren,’ begint Theo Verheggen. De eerste keer werkte hij aan zijn proefschrift aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Hij stapte op uit solidariteit met collega’s die weg moesten en werkte vervolgens op verschillende plekken. Vervolgens ging hij vijf maanden op reis met een oude Volkswagenbus. (Voor de liefhebber: een T2, luchtgekoeld.) Hij raakte eraan verknocht. Toch kwam hij in 2005 terug als psycholoog; hij kreeg een baan aan de Open Universiteit (OU), waar hij vakken gaf als cultuurpsychologie en geschiedenis van de psychologie.
Problemen
De OU richtte zich aanvankelijk alleen op onderwijs. Maar het idee heerste dat elke zichzelf respecterende universiteit onderzoek moest doen, dus dat wilde de OU ook. ‘En daarmee werden problemen geïntroduceerd die ik ook al bij andere universiteiten had zien ontstaan, zoals hoge publicatiedruk en toenemende concurrentie,’ zegt Verheggen. Hij is ervan overtuigd dat die ontwikkelingen het
