Gedurende een half jaar hield ik als klinisch psycholoog, psychotherapeut een ochtend per week gezamenlijk spreekuur met een huisarts in zijn praktijk. Een gezamenlijk spreekuur houdt in dat bij een consult zowel de huisarts als de klinisch psycholoog het consult vormgeven. Beiden luisteren vanuit hun eigen expertise naar de klacht van de patiënt. Beiden kunnen hun ‘eigen’ aandeel uitvragen en hun eigen interventies doen.
Concreet betekent dit dat de huisarts zich richt op de lichamelijke klacht en de klinisch psycholoog zich richt op psychologische factoren die een rol kunnen spelen in het veroorzaken/onderhouden van de lichamelijke klachten. Lichaam en geest zijn niet van elkaar te scheiden en er is sprake van wederzijdse beïnvloeding. Door de duale bejegening wordt het diagnostisch proces compleet en kan ‘matched care’ gerealiseerd worden.
Doelmatige, passende zorg kan alleen maar besparend zijn; niet alleen vanuit financieel oogpunt maar, niet minder belangrijk, ook vanuit menselijk oogpunt. Deze werkwijze zal, volgens onze verwachtingen, leiden
Terug naar dossier
De Psycholoog nr. 7/8 – juli/augustus 2019
Terug naar dossier
De Psycholoog nr. 7/8 – juli/augustus 2019
Artikelen / 01/07/2016
Gezamenlijk spreekuur huisarts en klinisch psycholoog
Opmerkingen
0
Log in om te reageren op dit artikel.