Na mijn studie A&O-psychologie aan de UvA ben ik bij een ministerie gaan werken. Dat was een bewuste, maar erg rationele keuze. Ik wilde eigenlijk de consultancy in en had me voorgenomen om eerst ervaring op te doen in zowel de non-profit- als de profitsector. Maar dat ministerie paste niet bij mij en ik niet bij het ministerie. Ik kwam in een projectorganisatie terecht, we werkten aan een logistiek en ict-traject. Ik was verreweg de jongste in een omgeving waar anciënniteit telde, ik was ook de enige sociaal wetenschapper en ik moest zorgen voor de implementatie van de ict- en logistieke veranderingen.
Ik was – en ben – best ambitieus, maar de organisatie was ambtelijk, macho en stroperig. Ik wilde de implementatie van veranderingen op een ludieke manier presenteren, de dialoog met mensen aangaan, panels organiseren, zodat we wisten wat er leefde; ik wilde mensen motiveren. Maar dat was allemaal niet nodig, de meeste ideeën werden afgeschoten. De
