Naast mijn experimentele onderzoek en onderwijs heb ik min of meer een hobby ontwikkeld: ik verdiep me graag in de geschiedenis van de psychologie. Dat is begonnen tijdens mijn studie, toen ik aan mijn masterthesis werkte. Ik maakte voor het eerst kennis met eyetracking en paste een nieuwe opstelling toe om kijkgedrag tijdens sociale interacties te onderzoeken. In veel eyetracking-experimenten krijgen participanten foto’s of video’s van gezichten te zien en dan wordt er bijvoorbeeld onderzocht of mensen meer naar ogen kijken dan naar een ander deel van het gezicht, terwijl ze een emotieherkenningstaak of een luistertaak krijgen. Het doel van mijn experiment was een ‘interactieve’ situatie te creëren om kijkgedrag naar
