Lees verder
‘Als je werkt met kinderen en jongeren, heb je meestal ook te maken met hun ouders. Vaak vinden hulpverleners het ingewikkeld om ouders op een goede manier te betrekken bij de behandeling van hun kind. Ouderbegeleiding verloopt lang niet altijd soepel en er liggen meerdere valkuilen op de loer’ aldus Katie-Lee Weille. Zij is klinisch en onderzoek supervisor en docent bij verschillende opleidingen in Nederland en Engeland en heeft een eigen praktijk in Amsterdam.

De inhoud van deze pagina is afkomstig van derden en valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie van De Psycholoog.

Waarom is het zo belangrijk dat kind- en jeugdprofessionals zich meer gaan verdiepen in ouders?

‘Een goede omgang met ouders is cruciaal voor het succes van het behandeltraject. Ervaring leert dat weinig hulpverleners opgeleid zijn om met ouders te werken of ze te betrekken bij de behandeling van hun kind, laat staan om andere professionals te begeleiden die de ouderbegeleiding moeten geven’ aldus Weille. Weille: ‘Professionals leren meestal veel over kinderontwikkeling, maar weinig over de complexe en tegenstrijdige belevenis van het ouder zijn. Ook vanuit de wetenschap weten we veel over ouders als opvoeders, maar minder over de psychologie van ouderschap en wat voor een ontwikkeling een mens doormaakt door het ouderschap. Hoe kun je het beste omgaan met de complexe binnenwereld van ouders, hun gevoelens, hun weerstand en worstelingen? Dat geldt des te meer als bijvoorbeeld de veiligheid van het kind in het geding is.’

Samen met Mechel Oortgijs geef jij de opleiding ‘ouderenbegeleiding vanuit een visie op ouderschap in ontwikkeling’. Wat is het fundament van deze opleiding?

‘Bij deze opleiding staat de ouderschapstheorie van Alice van der Pas centraal, naast concepten vanuit o.a. hechting- en ontwikkelingstheorieen, pedagogiek, systeemtheorie en wetenschappelijke onderzoek naar ouderlijk welbevinden. In de opleiding wordt hiermee ingegaan op de psychologische kern van ouderschap, en hoe deze tot uiting komt in de ouderbegeleiding. Bijvoorbeeld, als ouders weerstand lijken te hebben of opvoedingsadvies vragen maar toch niet opvolgen’ vertelt Weille.

Ook worden praktische methodische principes aangereikt om zo’n proces goed te begeleiden. Je kunt daarbij denken aan omgaan met ambivalentie – tegenstrijdige gevoelens over het kind – een universeel gegeven van ouderschap. Of laveren tussen het sensitief omgaan met de kwetsbaarheid van ouderschap enerzijds en het respecteren van ouders als deskundigen van het kind anderzijds.’

Klik hier voor de opleiding