Pas jaren later kwam het ervan. Ik had na mijn studie psychologie in Leiden een opleiding tot systeemtherapeut gevolgd en werkte als zodanig in de jeugdhulpverlening. Nadat ik mijn opleiding had afgerond, kocht ik een ticket naar Mongolië, want nu kon het.
Vlak voor mijn vertrek kreeg ik te horen dat ik samen met een aantal collega’s boventallig was verklaard op mijn werk. Ik was boos, maar wist tegelijkertijd dat ik niet helemaal gelukkig was met mijn werk, dat ik mezelf voorbij rende. En zo vertrok ik.
In Mongolië had ik alleen een hostel geboekt, dat was het. Na een tip van een andere reiziger ben ik eerst bij een Nederlandse boer gaan werken die zich daar had gevestigd. Toen ik een dronken Mongoolse man met een paard ontmoette, vroeg ik of ik even op zijn paard mocht zitten, want dat wilde ik immers. Ik was vol vertrouwen, maar nogal naïef. Zonder helm en in mijn trainingsbroek en
