In therapeutische spreekkamers wordt veel over trauma gesproken. Het is goed dat er meer aandacht is voor traumatische gebeurtenissen. Tegelijkertijd dreigt met een eenzijdig herleiden van problemen tot trauma’s de aandacht voor meerzijdigheid verloren te gaan. Andere factoren en andere visies veronachtzamen kan leiden tot stagnatie van de behandeling, of tot verslechtering.
Het ‘platslaan’ van problemen bij een cliënt door een focus op trauma levert in het slechtste geval ongeveer de volgende redenering op: er is sprake van een traumatische gebeurtenis, die leidde tot problemen, dus het trauma moet behandeld worden. En dan ligt het voor de hand een klachtgerichte traumabehandeling in te zetten.
Maar hoe eenvoudig en aanlokkelijk dit ook klinkt, zo’n focus op trauma zal niet voor iedereen behulpzaam zijn. Het is ook mogelijk dat bijvoorbeeld een inner
