Het probleem is evenwel, aldus Yalom, dat juist die standaardisering de therapie minder realistisch en effectief maakt. ‘Therapie is een spontaan proces; de relatie tussen therapeut en patiënt is dynamisch en steeds in ontwikkeling, er worden voortdurend nieuwe ervaringen opgedaan en het proces is ononderbroken aan onderzoek onderhevig.’ Zijn advies: ontwerp voor iedere patiënt een aparte therapie.
Het zal psychologe en psychotherapeute Marie-Lotte van de Kamp vermoedelijk als muziek in de oren klinken. Uit het hart schreef zij een opiniestuk (de Volkskrant, 28 januari 2014) waarin ze stelt dat ze zich als therapeut ‘in de houdgreep’ genomen voelt door de verzekeraars en ‘het gedrocht’ van het DBC-systeem. Psychotherapie is volgens Van de Kamp ‘geen diagnosebehandelpakketje’. Zij wil juist antwoord kunnen geven op de vraag waarom zij welke zorg biedt en hoelang. ‘Ik kan niet alles verantwoorden in termen van kwantiteit, zoals wordt geëist. Ik kan en wil niet ondergeschikt zijn aan een systeem.’
In het coverartikel deze maand stellen
