Het positieve beeld dat van ouderschap bestaat, blijkt in de praktijk nogal eens tegen te vallen. Volgens Amerikaanse schattingen treft een burnout een op de twintig ouders. Wanneer ouders weinig steun (van elkaar) krijgen, over onvoldoende opvoedings- of stressmanagementvaardigheden beschikken of een kind hebben met een speciale zorgbehoefte, kan de draaglast de draagkracht gaan overschrijden. Op lange termijn leidt dit tot chronische overbelasting. Ouders met een burnout kunnen niet langer genieten van het samenzijn met hun kinderen en voelen zichzelf een slechte ouder.
Onderzoekers uit België en Engeland brachten in twee longitudinale on-line surveys de gevolgen van een ouderlijke burnout in kaart. Opvoedingsgerelateerde burnout-gevoelens blijken de kans te verhogen dat ouders hun kinderen emotioneel en fysiek gaan verwaarlozen en mishandelen. Ook stimuleren deze gevoelens bij ouders fantasieën om het eigen leven te ontvluchten.
De onderzoekers benadrukken dat een werkgerelateerde en een opvoedingsgerelateerde burnout twee verschillende zaken zijn. Mensen die zich thuis zwaar overbelast voelen, blijken op het werk voldoening te kunnen ervaren, en vice versa. Ook is er bij een werkgerelateerde burnout nauwelijks een verband met kinderverwaarlozing en -mishandeling. De onderzoekers pleiten ervoor het bewustzijn over ouderlijke burnout bij zowel ouders als hulpverleners te vergroten. Hoe eerder deze gevoelens worden herkend, hoe eerder ouders, en indirect hun kinderen, geholpen kunnen worden.
Bron: Mikolajczak, M. et al. (2019). Parental burnout: what is it, and why does it matter? Clinical Psychological Science. doi: 10.1177/ 2167702619858430
