De socioloog Karl Mannheim introduceerde de term generatie kort na de Eerste Wereldoorlog. Jongeren die tijdens die oorlog tussen de 15 en 25 jaar oud waren, hadden zoiets ingrijpends meegemaakt dat hun levensvisie hierdoor voorgoed was veranderd. Het begrip generatie kreeg binnen de wetenschap een warme ontvangst. Zonder altijd even duidelijk te definiëren welke ingrijpende gebeurtenissen opeenvolgende generaties diepgaand hadden veranderd, onderscheiden onderzoekers de Tweede Wereldoorloggeneratie (1925-1945), babyboomers (1945-1965), generatie X (1965-1980), generatie Y (1980-2000) en generatie Z (vanaf 2000). Generatie Y, de millenials, kreeg bij managers een slechte naam: zij scoorden op werkmotivatie steevast lager dan eerder geboren generaties. De Duitse onderzoeker Schroder nam geen genoegen met de generatie-hypothese. Werkmotivatie is immers net zo goed afhankelijk van leeftijd en van historische invloeden. Een enorme dataset (met meer dan een half miljoen respondenten, geboren tussen 1925 en 2004) maakte het mogelijk tegelijkertijd de invloed van generatie, leeftijd en tijdsperiode op werkmotivatie te bestuderen. De invloed van generatie verdween als rekening werd gehouden met de invloed van leeftijd en tijdsperiode. Mensen op basis van hun geboortejaar als lui bestempelen is dus pure discriminatie.
Bron: Schroder, M. (2023). Work motivation is not generational but depends on age and period. Journal of Business and Psychology, doi 10.1007/ s10869-023-09921-8
Beeld: Shutterstock
