Sekseverschillen in de sport

In juni 1972 werden in de Verenigde Staten de zogeheten Higher Education Amendments aangenomen. Een artikel daaruit, Title IX, is bedoeld om seksediscriminatie tegen te gaan en verplicht alle educatieve instellingen die staatssteun ontvangen om meisjes en jongens dezelfde mogelijkheden te bieden in het onderwijs – sportonderwijs incluis.
Onderzoekers aan de Grand Valley State University (Michigan) betogen nu dat een aanname die ten grondslag zou liggen aan Title X, namelijk dat meisjes en jongens een vergelijkbare interesse voor sport hebben, aan revisie toe is. Hun redenering? Mannen overal ter wereld doen in duur en frequentie twee keer zoveel aan sport als vrouwen, als deelnemer én toeschouwer, en dat moet vooral aan evolutionaire factoren worden toegeschreven.
De onderzoekers baseren die conclusie op een omvangrijke synthetische studie van relevant empirisch en theoretisch onderzoek. Daaruit zou blijken dat vrouwen minder belangstelling hebben voor sport en dat hun geringere deelname eraan weinig tot niets te maken heeft met socialisering. Uit evolutionair oogpunt zou het voor mannen van meer belang zijn zich te oefenen in bondgenootschap en groepsstrijd. Het verwerven van status is voor mannen bovendien een ideale manier om potentiële concurrenten voor te blijven waar het gaat om overleving en voortplanting. En laat het leveren van een sportieve prestatie nou net een mooie gelegenheid zijn om die status te verwerven!
Hoe dan ook: zelfs als het waar zou zijn dat vrouwen van nature minder ambitie hebben om hun sportieve talenten te ontwikkelen – een conclusie die om allerlei redenen slecht verdedigbaar lijkt – is het alleszins redelijk die minderheid van vrouwen die dat wel wil, dezelfde kansen te geven als hun mannelijke collega’s. (EdJ)

Bron: Deaner, R.O. et al. (2016). Sex differences
in sport interest and motivation: an evolutionary perspective. Evolutionary Behavioral Sciences, 10(2), doi.org/10.1037/ebs0000049