Van onze fouten zouden we leren. De kiesheid gebiedt evenwel te zeggen dat het een kunst apart is uit te komen voor de fouten die je maakt. Organisaties die zichzelf als lerend typeren, blijken in de praktijk niet zelden hardleers te zijn. En het in managementjargon vaak gehoorde ‘fouten maken mag’ kent qua aantal toch echt al heel snel een limiet.
In zijn boek Foute besluiten focust managementadviseur Wim van Hennekeler, van origine politicoloog, zich op patronen en oorzaken van rampzalig uitgepakte beslissingen. Denk aan platenmaatschappij Decca die The Beatles afwees voor een platencontract omdat gitaargroepen op hun retour waren, aan politieke besluitvorming die later tot parlementaire enquêtes heeft geleid. Denk ook aan minder zichtbare besluiten in bestuurskamers met grote massaontslagen tot gevolg of waardoor aandeelhouders kunnen fluiten naar hun geld. Zulke besluiten zijn doorgaans weldoordacht gemaakt. Hoe kan het dan toch, zo vraagt Van Hennekeler zich af in zijn prettig en verzorgd geschreven boek waarin hij het autobiografische
