In de film speelt Cruise een succesvolle arts. Als ze van een feest thuiskomen en Kidman hem een seksuele fantasie opbiecht dat ze tijdens een vakantie overwoog hem en hun dochtertje te verlaten voor een jonge marineofficier die ze alleen in een flits heeft gezien, is niets meer echt. Vanaf dan is het verhaal zo over de kop, zo absurd; de film gaat dan alleen nog over de angsten van Cruise, over zijn gevoelens van vernedering, zijn duistere verlangens en fantasieën ook. Hoe kun je anders je ogen wijd gesloten houden? Dat kan alleen als je bij jezelf naar binnen kijkt en belandt in spelonken van je geest die je wilt vermijden maar die zich niet laten bedwingen.
Tekstschrijver Jibbe Willems en regisseur Servé Hermans bewerkten voor Toneelgroep Maastricht deze film tot een toneelstuk, met in de hoofdrollen Beau Schneider en Joke Emmers. Heb je de film gezien, dan is een vergelijking moeilijk te onderdrukken. Word je als filmkijker
