Log in
Door Bauke Koekkoek (2019). Amsterdam: Uitgeverij LannooCampus, 176 p.
Karel Soudijn

Dit boek doet denken aan een Engels gezegde: Beauty is in the eye of the beholder. Er bestaan geen vaste criteria om iets ‘mooi’ te noemen. Esthetische kwaliteiten zeggen vooral iets over de waarnemer. Volgens Bauke Koekkoek gaat dit ook op bij ‘verwarde personen’. In deze categorie vallen mensen die voor overlast zorgen. De ernst of zwaarte van die overlast kan voor de betrokkenen sterk uiteenlopen. Koekkoek voegt daaraan toe dat enkele ernstige incidenten en nieuwe registratiesystemen de illusie konden voeden dat deze groep personen vooral de laatste jaren een echt groot probleem voor onze samenleving is gaan vormen. Hij betoogt echter dat de problematiek van alle tijden is. Altijd zullen er mensen zijn die last van anderen hebben, of die het zelf niet meer zien zitten. Dit betekent echter niet dat hulpverleners passief moeten blijven. Wel meent Koekkoek dat hulpverlening in onze samenleving de verkeerde kant op gaat. Daarom heeft het weinig zin om te blijven roepen dat er