MANDATORY TREATMENT ORDER

J. RICHARDS, S. HILLEGE & L. VAN DOMBURGH

There is an interesting development going on in our society. On the one hand, there is a call for punitive sanctions for juvenile offenders. On the other hand, there is a rise in the use of less coercion and a call for restorative – humane – justice. Juvenile offenders that commit serious offenses in the Netherlands can be sentenced with a mandatory treatment order that can take up to seven years. This mandatory treatment order is executed in Juvenile Justice Institutions and includes a stepped treatment trajectory with different interventions mainly based on the What Works principles. Is this treatment order what society needs to reduce crime among juvenile offenders and for juveniles to develop into responsible prosocial adults?


1245 Weergaven
4 Downloads
Log in
Kan een straf ooit goedmaken welk leed slachtoffers en nabestaanden ervaren? En zo ja, moeten we daar dan voor kiezen? Of kiezen we voor een maatschappij waar ruimte is om – naast straf – ook te leren van gemaakte fouten? De PIJ-maatregel houdt rekening met de mentale ontwikkeling van daders, maar ligt onder een vergrootglas vanwege hoge recidivecijfers. Is deze behandelmaatregel dan wel eectief? Of moet er iets substantieels veranderen in het jeugdstrafrecht?

Inleiding

Er is een interessante ontwikkeling gaande in onze maatschappij. Enerzijds is er een roep om zwaardere straffen. Anderzijds is er een opmars gaande voor het minder toepassen van dwang en drang, wordt er ingezet op het verbeteren van het leefklimaat in instellingen en op het humaner inzetten van straffen.

Vanwaar deze verdeeldheid? Is het een gevolg van de toenemende polarisatie? In dit kader valt een recente ontwikkeling op die inzet op het zwaarder en langer straffen van jeugdige daders. Is die roep nodig om erkenning te geven voor de ernst, om toe te komen aan de behoefte aan genoegdoening? Of is het nodig voor het terugdringen van het recidivecijfer? De vraag voor langer en zwaarder straffen komt niet alleen van verdrietige en boze nabestaanden; op 18 november 2019 hebben 90.386 Nederlanders de online petitie ondertekend die pleit voor het langer straffen van jeugdige delinquenten. Er worden twee zaken verzocht: een jeugddetentie van maximaal vijf jaar voor veertien- tot achttienjarigen en

1 Bruning, M. R. & Van der Laan, P. (2019). Moeten de straffen in het jeugdstrafrecht omhoog? Geraadpleegd van: https://www.nporadio1.nl/binnenland/17621-moeten-de-straffen-in-het-jeugdstrafrecht-omhoog

E-mail Drs. Joost Richards: joost.richards@forensicare.nl

E-mail Drs. Sanne Hillege: shillege@intermetzo.nl

E-mail Dr. mr. Lieke van Domburgh: ldomburgh@pluryn.nl

Literatuurlijst

  1. Andrews, D., & Bonta, J. (2006). The psychology of criminal conduct (4th ed). Newark: Lexisnexis / Matthew Bende.
  2. Barendregt, C., Van der Laan, A., Bongers, I. & Van Nieuwenhuizen, C. (2015). Stability and change in subjective quality of life of adolescents in secure residential care. In C. S. Barendregt, Needs, risks, and protective factors of adolescents in secure residential care (pp. 35-51). Enschede: Ipskamp Drukkers BV.
  3. Beijersbergen, K.A., Blokdijk, D. & Weijters, G. (2018). Recidive na high impact crimes. Den Haag: WODC.
  4. Brand, E., A’Campo, A. & van den Hurk, A. (2013). 15 jaar PIJ-ers in beeld. Kenmerken en veranderingen van jeugdigen die de PIJ-maatregel opgelegd kregen in de periode 1995-2010. Den Haag: Dienst Justitiële Inrichtingen.
  5. Bruning, M.R., de Jong, M.P., Liefaard, T., Schuyt, P.M., Doek, J.E. & Doreleijers, T. (2011). Wegwijs in het jeugdsanctierecht. Nijmegen: Wolf Legal Publishers.
  6. Eliaerts, C. (2001). Zalven of slaan? Het eeuwige pendelen tussen hulp en straf in de jeugdbescherming. In C. L. (red.), Tussen dader en slachtoffer. Jongeren en criminaliteit in historisch perspectief (pp. 371-393). Brussel: VUBPress.
  7. Hendriksen-Favier, A., Place, C, & Wezep, M.V. (2010). Procesevaluatie van YOUTURN: Instroomprogramma en stabilisatie-en motivatieperiode. Trimbos-instituut.
  8. Hillege, S., Brand, E., Mulder, E., Vermeiren, R. & van Domburgh, L. (2017). Serious juvenile offenders: classifi cation into subgroups based on static and dynamic characteristics. Child and Adolescent Psychiatry and Mental Health, 11(1), 67.
  9. Hillege, S.L., Mulder, E.A., Brand, E.F.J.M., van Domburgh, L. & Vermeiren, R.R.J.M. (ingediend voor publicatie). What works for who: Identifi cation of profi les for violent re-offending in specific subgroups of serious juvenile offenders.
  10. Kempes, M. (2012). Overzicht van onderzoek naar de PIJ-maatregel. Opgehaald van WODC: https://www.wodc.nl/binaries/cahier-2012-10-volledige-tekst-nw_tcm28-71538.pdf
  11. Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht. (2013). Aandachtspunten en aanbevelingen voorlopige hechtenis in jeugdstrafzaken. Opgeroepen op juli 24, 2019, van rechtspraak.nl: https://www.rechtspraak.nl/Site-CollectionDocuments/Aandachtspunten-en-aanbevelingenvoorlopigehechtenis-in-jeugdstrafzaken-14-01-2014-rechtspraak-nl-26112015.pdf
  12. Mulder, E.A., Brand, E.F.J.M., Bullens, R.A.R. & Marle, H.J. van. (2010). Toward a classifi cation of juvenile offenders: Subgroups of serious juvenile offenders and severity of recidivism. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 63(6), 819-836. doi:10.1177/0306624X10387518.
  13. Peto, L.M., Dent, M., Griµ n, M. & Hindley, N. (2015). Community-based forensic child and adolescent mental health services in England, Scotland and Wales. The Journal of Forensic Psychiatry & Psychology, 26(3), 283-296.
  14. Poppens, M. C. (2015). Knelpunten bij doorplaatsing PIJ-jongeren: De resultaten van een inventarisatie van de knelpunten bij doorplaatsingen tijdens en na afloop van verblijf in een Justitiële Jeugdinrichting. Den Haag: Ministerie van Veiligheid en Justitie, Afdeling Toezicht en Behandeling, Directie Sanctietoepassing Jeugd.
  15. Skeem, J.L., Scott, E., & Mulvey, E.P. (2014). Justice policy reform for highrisk juveniles: Using science to achieve large-scale crime reduction. Annual Review of Clinical Psychology, 10, 709-739.
  16. Souverein, F., van Dorp, M., de Heide, B., de Hair, K., van Dijk, J. et al., (2019). Monitor Kleinschalige Voorziening. Zutphen: Academische Werkplaats Risicojeugd.
  17. Van der Helm, G., Beld, M., Dekker, A., van Miert, V., Nagtegaal, J., Roest, J. & Stam, G. (2014). Rapportage Justitiële Jeugdinrichtingen 2013: een onderzoek naar het leef-, leer- en werkklimaat van Justitiële Jeugdinrichtingen. Opgehaald van Rijksoverheid: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2014/05/10/rapportage-justitielejeugdinrichtingen-2013
  18. Van der Laan, A., Beerthuizen, M., Barendregt, C. & Beijersbergen, K. (2016). Adolescentenstrafrecht. Utrecht: Boom Juridische Uitgevers.
  19. Van Gemmert, N. (2018). Forensische Zorg in Getal 2013-2017. Den Haag: Dienst Justitiële Inrichtingen.
  20. Van Genabeek, M. & Richards, J. (2017). Kwetsbaar in een justitiële jeugdinrichting. In H. Kaal, N. Overvest, & M. Boertjes, Beperkt in de Keten (pp. 241-250). Utrecht: Boom Juridische Uitgevers.
  21. Van Wijk-Herbrink, M. (2019). Schematherapie bij Jongeren met Externaliserende Problemen. De Psycholoog, 3, 10-21.
  22. Van Wijk-Herbrink, M., Broers, N., Roelofs, J. & Bernstein, D. (2017). Schema Therapy in Adolescents with Disruptive Behavior Disorders. International Journal of Forensic Mental Health, 16, 261-279.
  23. Ward, T. & Brown, M. (2004). The good lives model and conceptual issues in offender rehabilitation. Psychology, Crime & Law, 10(3), 243-257.
  24. Weijers, I. (2017). Geschiedenis van het Jeugdstrafrecht. Utrecht: Boom Criminologie. doi:978-94-6236-748-7
  25. Weijters, G., Verweij, S., Tollenaar, N. & Hill, J. (2019). Recidive onder justitiabelen in Nederland. Den Haag: Wetenschappelijk Onderzoeksen Documentatie Centrum. Wetboek van Strafrecht. (2016, april 24). Artikel 77s lid c. Opgehaald van https://wetten.overheid.nl/jci1.3:c:BWBR0001854&boek=Eerste&titeldeel=VIII_A&artikel=77s&z=2019-04-01&g=2019-04-0