933 Weergaven
0 Downloads
Log in
De bureaucratie in de zorg neemt toe. De afgelopen jaren moesten vooral de Kinder- & Jeugdpsychologen eraan geloven. Hoe verging het hen? We keken mee met adoptiepsycholoog Anneke Vinke en zagen dikke contracten, goedwillende ambtenaren en kleine problemen die erg taai bleken te zijn. Over boeteclausules, terugbetalingsregelingen, rechtmatigheidstoetsing en een verkeerd geplaatste komma.

Het rekest moest worden opgesteld. Als hij er op kantoor geen tijd voor vond, wat zeer waarschijnlijk was, dan moest hij het ’s nachts thuis maken. Als ook de nachten niet voldoende waren, dan moest hij verlof nemen. Je mocht vooral niet halverwege blijven steken […]. Het rekest betekende wél een haast eindeloos stuk werk. Je hoefde niet eens een erg angstvallig karakter te hebben om toch gemakkelijk op de gedachte te komen dat het onmogelijk was het rekest ooit klaar te krijgen. (Uit: Het Proces, Franz Kafka)

Regionalisering van de zorg? Daar zit zeker iets in, vinden veel Kinder- & Jeugdpsychologen, want zo komen probleemkinderen makkelijker in beeld en kunnen ze hulp in de buurt krijgen. Ook kunnen veel psychologen zich vinden in het streven naar meer transparantie in de zorg. Met de toenemende administratieve last hebben ze wel problemen. Dit blijkt onder meer uit het NIP-rapport Werken als vrijgevestigde zorgaanbieder in de ggz 2016. Bijna vijftig