Over de waarde van expertise

Die van de wijnkenner in het bijzonder
07/02/2020
Remco Havermans, Anouk Hendriks
Geen reacties
shutterstock_1035927961 bar wijn wijnkenner expert
Volume 55, Issue 2, Pagina 32-39

On the value of wine expertise

R.C. Havermans & A.E.M. Hendriks

Wine expertise can be defi ned as the superior ability to recognize, discriminate, and describe wines, acquired through experience and practice. The value of wine expertise is often viewed as the ability to guide the wine consumer in selecting and enjoying wine. With respect to that latter task, wine experts have been found wanting. Research has shown that experts are better at describing wine, but these descriptions often lack consistency and precision, rendering them relatively uninformative from the standpoint of the consumer. In terms of food and wine pairings, wine experts appear to be more confi dent than regular consumers in selecting pairings. However, among experts, specifi c pairings appear to be selected on the basis of idiosyncratic subjective preferences. The lack of consistency among and within experts is further found in judging wine quality, rendering wine ratings by experts largely useless for the regular wine consumer. Clearly, expert competence is not only domain specifi c but also task specifi c.

1213 Weergaven
4 Downloads
    • Wijnexpertise
    • Wijnverwachtingen
    • De beste wijn?
    • Over kennen en kunnen
    • Conclusies en implicaties
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
Een wijnexpert kan men herkennen aan zijn manier van wijn drinken en aan het gebruik van wijnjargon. Een ervaren wijnexpert is ook beter in het herkennen van aroma’s in wijn en het onderscheiden van verschillende wijnen. Maar wat heeft de wijn consument daar nu aan? Afgaande op wetenschappelijk onderzoek naar de kennis en kunde van wijnkenners niet zo gek veel, betogen Remco Havermans en Anouk Hendriks. ‘Experts hebben een heel ander idee van wijnkwaliteit dan consumenten.’

In 1976 hield de Britse wijnhandelaar Steven Spurrier, samen met zijn Amerikaanse zakenpartner Patricia Gallagher, een wijnwedstrijd in Parijs. De wedstrijd behelsde de kwaliteitsbeoordeling van Californische wijnen (rood en wit) versus verschillende rode Bordeauxwijnen en witte wijnen uit de Bourgogne.

In Californië werd destijds al heel behoorlijke wijn gemaakt, maar zouden deze wijnen even voortreffelijk smaken als een Franse topwijn? Gallagher meende van wel. Spurrier had zo zijn twijfels, maar zag de wedstrijd als een aardige publiciteitsstunt voor zijn handelswaar. De deskundige jury bestond, naast Spurrier en Gallagher zelf, uit negen alom gerespecteerde Franse wijnkenners, onder wie Odette Kahn, hoofredacteur van de Revue du Vin de France. Het jaar 1976 was niet geheel toevallig gekozen. Dat was namelijk tweehonderd jaar na de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring. Spurrier en Gallagher nodigden veel pers uit, maar geen Franse krant zag een verhaal in de wijnwedstrijd. Slechts een enkele verslaggever van TIME Magazine kwam opdagen (Taber, 2005).

De wijnen (tien wit en tien rood) werden blind geproefd. De

1. National Museum of American History: https://www.youtube.com/watch?v=daUmHLeBrl0&t=552s

2. Bottle Shock (2008), met Alan Rickman in de rol van Spurrier, van regisseur Randall Miller.

Het Laboratory of Behavioural Gastronomy wordt gesteund door de Provincie Limburg.

Literatuurlijst

  1. Ashenfelter, O. & Quandt, R. (1999). Analyzing a Wine Tasting Statistically. Chance, 12(3), 16–20. https://doi.org/10.1080/09332480.1999.10542152
  2. Bastian, S.E.P., Payne, C.M., Perrenoud, B., Joscelyne, V L. & Johnson, T.E. (2009). Comparisons between Australian consumers’ and industry experts’ perceptions of ideal wine and cheese combinations. Australian Journal of Grape and Wine Research, 15, 175–184. https://doi.org/10.1111/j.1755-0238.2008.00043.x
  3. Cicchetti, D.V. (2006). The Paris 1976 Wine Tastings Revisited Once More: Comparing Ratings of Consistent and Inconsistent Tasters. Journal of Wine Economics, 1(2), 125–140.
  4. D’Alessandro, S. & Pecotich, A. (2013). Evaluation of wine by expert and novice consumers in the presence of variations in quality, brand and country of origin cues. Food Quality and Preference, 28(1), 287–303. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2012.10.002
  5. De Groot, A..D. (1946). Het denken van den schaker. Een experimenteelpsychologische studie. Amsterdam: Noord-Hollandsche Uitgevers Maatschappij.
  6. Ericsson, K.A., Prietula, M.J. & Cokely, E.T. (2006, november). The making of an expert. Harvard Business Review, 85(7-8), 114-121.
  7. Goldstein, R., Almenberg, J. & Dreber, A. (2008). Do More Expensive Wines Taste Better ? Evidence from a Large Sample of Blind Tastings. Journal of Wine Economics, 3(1), 1–9.
  8. Hodgson, R.T. (2008). An examination of judge reliability at a major U.S. wine competition. Journal of Wine Economics, 3(2), 105–113. https://doi.org/10.1017/S1931436100001152
  9. Hodgson, R.T. (2009a). An analysis of the concordance among 13 US wine competitions. Journal of Wine Economics, 4(1), 1–9. https://doi.org/10.1017/S1931436100000638
  10. Hodgson, R.T. (2009b). How Expert are “Expert” Wine Judges? Journal of Wine Economics, 4(2), 233–241. https://doi.org/10.1017/S1931436100000821
  11. Hopfer, H. & Heymann, H. (2014). Judging wine quality: Do we need experts, consumers or trained panellists? Food Quality and Preference, 32, 221–233. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2013.10.004
  12. Hughson, A.L. & Boakes, R.A. (2002). The knowing nose: The role of knowledge in wine expertise. Food Quality and Preference, 13(7–8), 463–472. https://doi.org/10.1016/S0950-3293(02)00051-4
  13. Jackson, R. (2017). Wine Tasting: A Professional Handbook. London: Elsevier.
  14. King, M. & Cliff, M. (2005). Evaluation of ideal wine and cheese pairs using a deviation-from-ideal scale with food and wine experts. Journal of Food Quality, 28, 245–256.
  15. Koone, R., Harrington, R.J., Gozzi, M., Mccarthy, M., Koone, R. et al. (2014). The role of acidity, sweetness, tannin and consumer knowledge on wine and food match perceptions. Journal of Wine Research, 25(3), 158–174.
  16. Lemmens, L.H.J. M. & Huibers, M.J.H. (2011). Psychotherapie voor depressie werkt! Maar hoe? GZ-Psychologie, 8, 10-17.
  17. Lanseng, E. J., & Sivertsen, H. K. (2019). The roles of schema incongruity and expertise in consumers’ wine judgment. Food Quality and Preference, 71, 261–269. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2018.07.004
  18. Morrot, G., Brochet, F. & Dubourdieu, D. (2001). The color of odors. Brain and Language, 79(2), 309–320.
  19. Parr, W.V., White, K.G. & Heatherbell, D. A. (2004). Exploring the nature of wine expertise: What underlies wine experts’ olfactory recognition memory advantage? Food Quality and Preference, 15(5), 411–420. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2003.07.002
  20. Sáenz-Navajas, M.P., Ballester, J., Pêcher, C., Peyron, D. & Valentin, D. (2013). Sensory drivers of intrinsic quality of red wines. Effect of culture and level of expertise. Food Research International, 54(2), 1506–1518. https://doi.org/10.1016/j.foodres.2013.09.048
  21. Sauvageot, F., Urdapilleta, I. & Peyron, D. (2006). Within and between variations of texts elicited from nine wine experts. Food Quality and Preference, 17(6), 429–444. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2005.05.007
  22. Schiefer, J., & Fischer, C. (2008). The gap between wine expert ratings and consumer preferences: Measures, determinants and marketing implications. International Journal of Wine Business Research, 20(4), 335–351. https://doi.org/10.1108/17511060810919443
  23. Shanteau, J. (1992). Competence in Experts: The Role of Task Characteristics. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 53, 252–266.
  24. Solomon, G.E.A. (1990). Psychology of novice and expert wine talk. The American Journal of Psychology, 103(4), 495–517.
  25. Taber, G.M. (2005). The judgment of Paris: California vs. France and the historic 1976 Paris tasting that revolutionized wine. New York: Scribner.
  26. Wampold, B.E., Lichtenberg, J.W. & Goodyear, R. K. (2014). Expertise in Psychotherapy. American Psychologist, 69(3), 218–229. https://doi.org/10.1037/a0035099