Loopt u in de dagelijkse praktijk ook tegen een dilemma aan? Neem dan contact op met de redactie: redactie@psynip.nl
Casus Evert (Drs. Frank Zuidhof, tot voor kort verbonden aan het Kentron te Breda)
In mijn eerstelijnspsychologiepraktijk wilde Evert (40, alleenwonend), dat ik zijn huisarts in mijn ontslagbrief niet op de hoogte bracht van zijn periodiek optredende drankmisbruik. Evert heeft een goede relatie met zijn huisarts en was bang dat deze informatie hun relatie zou verstoren. De problemen waarvoor Evert psychologische hulp zocht stonden geheel los van zijn alcoholgebruik. Ondergetekende heeft ook een goede relatie met de betreffende huisarts en schatte in dat de informatie over zijn drankgebruik de goede relatie tussen Evert en zijn huisarts niet negatief zou beïnvloeden. Ik bracht mijn inschatting aan Evert over. Die bleef echter bij zijn wens. Wat nu? Ik heb ervoor gekozen om de huisarts niet op de hoogte te brengen om 1) de wens van Evert te respecteren, 2) mijn goede werkrelatie met Evert te behouden, en omwille van het feit dat 3) het besprokene geheel losstond van zijn drankgebruik en 4) zijn drankgebruik tot nu toe geen aantoonbare nadelige effecten had op zijn dagelijks functioneren. Tsja, ik sta nog steeds achter mijn besluit, maar heb ik juist gehandeld? Ben benieuwd naar reacties van collega’s.
Reactie Dr. Laura Batstra (psycholoog)
Ik legde deze casus voor aan een vriend die ex-drankmisbruiker is. Zijn eerste reactie: ‘Drankmisbruik niet openlijk willen toegeven zegt juist iets over de ernst ervan.’ Evert is bang dat zijn goede relatie met zijn huisarts verstoord raakt als de huisarts geïnformeerd wordt over het drankmisbruik. Dat is een bijzondere aanname, waar ik meer over zou willen weten als het mijn cliënt betrof. De problemen waarvoor Evert hulp zocht zouden geheel los hebben gestaan van zijn drankmisbruik. Dat kun je dat nooit zeker weten. En daarnaast vind ik het onwaarschijnlijk, zeker daar hij zo bang lijkt voor het openlijk toegeven van zijn periodieke drinkgedrag. De keus om de wens van Evert te respecteren vind ik terecht, maar zelf zou ik het drankmisbruik en de angst voor negatieve reacties van anderen erop bespreekbaar maken voor ik de cliënt liet gaan.
