De alternatieve therapievorm Past Reality Integration (PRI) ligt al geruime tijd onder vuur. Zo is er eerder stevige kritiek geuit op de dure opleiding, het verdienmodel en het gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing. Desalniettemin claimen PRI-therapeuten dat hun methode mogelijk levensreddend is tegen de eetstoornis anorexia nervosa. Deskundigen noemen dat zorgwekkend. ‘Als je als therapeut een behandelmethode adviseert die vooralsnog amper onderzocht is, dan moet je dat zeker bij personen met anorexia die somatisch vaak kwetsbaar zijn heel erg goed kunnen verantwoorden.’

Wat kunnen jonge ouders doen wanneer hun baby dag en nacht blijft huilen? Hoe moeten ze omgaan met een ongehoorzame en agressieve peuter? Hoe kunnen we ouders, andere opvoeders en zorgverleners helpen om op een goede manier regels en grenzen te stellen? Hebben ouders wel een rol als DNA, brein of hormonen toch bepalen hoe kinderen zich ontwikkelen? Dit lijken simpele vragen, maar ze blijken lastig te beantwoorden, stelt Rien van IJzendoorn.

Wetenschappelijk onderzoek naar hoe herinneringen kunnen vervormen komt onder meer voort uit rechtszaken waarbij getwijfeld werd aan de authenticiteit van herinneringen. Het gaat bijvoorbeeld om rechtszaken waarbij iemand later blijkt valselijk beschuldigd te zijn van seksueel misbruik. Zulke zaken gaan soms zo. Iemand met mentale klachten ondergaat psychologische behandeling. Wat er dan soms gebeurt, is dat de therapeut veronderstelt dat de klachten het gevolg zijn van een verdrongen herinnering aan misbruik uit het verleden. In bepaalde gevallen gaat de patiënt zich dan plots herinneren dat hij/zij inderdaad vroeger is misbruikt. De vraag is of zulke hervonden herinneringen in feite herinneringen zijn aan niet-meegemaakte gebeurtenissen, ook wel pseudo-herinneringen genoemd.