Loopt u in de dagelijkse praktijk ook tegen een dilemma aan? Neem dan contact op met de redactie: redactie@psynip.nl.
Casus Marcel
Ik werk als A&O psycholoog bij een psychologisch adviesbureau. Bedrijven wijzen hun werknemers aan ons door voor o.a. loopbaanbegeleiding, psychologische begeleiding en re-integratie. Zo kwam ook Marcel voor reïntegratiebegeleiding langs. Marcel heeft tijdens zijn werk een auto-ongeluk gehad. Vanuit zijn arbeidsdeskundig rapport mag hij geen zwaar lichamelijk werk meer doen. Ander werk is er echter niet bij zijn huidige werkgever. Omdat hij tijdens de begeleiding zijn afspraken niet nakomt, zijn er strikte regels afgesproken omtrent solliciteren. Desondanks verbetert zijn gedrag niet. Inmiddels heeft de situatie al geleid tot een loonstop, die hem veel stress bezorgt. Door overleg met de bedrijfsarts weet ik dat hij een psychiatrisch verleden heeft, waardoor zijn gedrag in een ander daglicht komt te staan. Ik zou graag deze informatie terugkoppelen aan zijn werkgever zodat er meer begrip komt. Maar Marcel wil dit niet. Ik denk echter dat hij beter af zou zijn als hij richting zijn werkgever open is over zijn verleden.
Reactie Maud van Aalderen (A&O psycholoog, werkt bij Dijk & Van Emmerik)
Het behartigen van verschillende belangen is vaak lastig. De kandidaat heeft blijkbaar toestemming gegeven aan de bedrijfsarts om het met de psycholoog te bespreken maar wil niet dat deze informatie bij de werkgever terechtkomt. Dat is daarmee een expliciete wens van de kandidaat, en ik vind dat die wens leidend moet zijn. Ik zou echter ook met de kandidaat bespreken wat het betekent om het niet te vertellen, en wat de mogelijke consequenties zijn. Als de aard van de problematiek het te behalen doel van de begeleiding in de weg zit, is het raadzaam om de begeleiding te stoppen. De opdrachtgever heeft bij aanvang van de begeleiding de werkwijze, de NIP-code geaccepteerd. Dit houdt in dat de kandidaat akkoord moet zijn met het verstrekken van informatie aan derden. Dat is hier niet het geval en dat moet de werkgever dan ook respecteren.
Reactie Stéphanie Mezoudji (HR Manager Sanoma Digital)
Heel begrijpelijk dat de begeleidend psycholoog de informatie omtrent het psychiatrisch verleden niet zonder toestemming deelt met de werkgever. Wat ik bijzonder vind is dat Marcel wél bereid was die informatie te delen met de bedrijfsarts en begeleider. Waar is hij bang voor? Bij mij zou de informatie zonder twijfel leiden tot meer begrip en coulance, mits het verklaart waarom hij afspraken niet nakwam. Heel spijtig dat geen van de hulpverleners de cliënt ervan kon overtuigen dat zijn psychiatrische aandoening door de werkgever als verzachtende omstandigheid zou kunnen worden aangemerkt. Die zou in dat geval extra begeleiding kunnen aanbieden in plaats van sancties opleggen. Ik vind dat je als HR manager niet alleen de plicht hebt om de regels na te leven, maar ook om een balans te vinden tussen het belang van de organisatie én de werknemer.
In de rechtszaak waarin de werkgever ontbinding van de arbeidsovereenkomst aanvraagt, wordt zijn psychiatrische aandoening waarschijnlijk wel aangevoerd als verklaring voor het niet kunnen nakomen van de afspraken. Dat is informatie die de rechter meeweegt en die nu wél meetelt in het voordeel van de werknemer, maar waarover de werkgever tijdens de re-integratie niet beschikte.
