‘Sinds mijn zestiende doe ik modellenwerk. Op straat werd ik aangesproken door fotografen en mensen van een modellenbureau: of ik niet als model wilde gaan werken? Op een gegeven moment dacht ik: waarom niet? Ik schreef een paar bureaus aan en werd bij een ervan uitgenodigd. Zo is het begonnen.
Ik heb het altijd leuk gevonden, de fotoshoots, de shows… Maar ik zou het niet fulltime willen doen. Daarom ben ik in 2007 gaan studeren. Ik begon met rechten aan de Universiteit Maastricht, maar daar vond ik niets aan, dus na een jaar ben ik overgestapt naar psychologie. Dat bleek veel interessanter. En omdat het een studie met weinig contacturen en veel zelfstudie is, kon ik het goed combineren met mijn modellenwerk.
Ik leer gemakkelijk als het me interesseert, psychologie ging me goed af. Alleen statistiek spreekt me totaal niet aan. In het derde jaar ben ik er geestelijke gezondheidskunde bij gaan doen. Psychologie in Maastricht is heel neurologisch en ik wilde er een paar klinische vakken bij doen. Die kant wil ik op, daarom wilde ik overstappen naar de master Klinische en Gezondheidspsychologie in Utrecht. Ik vind de combinatie die ik nu doe leuk: in de modellenwereld gaat het heel erg om het uiterlijk, psychologie draait juist vooral om het innerlijk.
Ik was bezig met de afronding van mijn twee bachelors, toen ik in de krant las dat er voor de Miss Nederland-verkiezingen opvallend weinig aanmeldingen uit Limburg waren. Ik ben een trotse Limburgse, ik had ervaring als model, dus ik meldde me aan. De castingdag naderde en omdat ik het erg druk had met mijn studie, begon ik te twijfelen of ik het wel moest doorzetten. Ze haalden me over om toch te komen en aan het eind van de dag was ik Miss Limburg.
Daarnaast was ik bezig met het plannen van mijn master. Maar omdat ik de dingen graag afmaak, ging ik ook naar de grote Miss-finale in juli. Dat loopt wel los, dacht ik, er zijn immers nog elf andere Missen. Maar ik werd gekozen tot Miss Nederland Universe. Toen wist ik dat ik die master even moest uitstellen. Ik sprak met mezelf af: ik ga er één jaar tussenuit.
Ik heb veel gereisd, gezien en meegemaakt. Ik was parttime model en parttime Miss Nederland. Als Miss ben je een jaar druk met van alles. Het gaat bij Miss Nederland om meer dan het uiterlijk. Natuurlijk moet je een mooie meid zijn, maar een Miss vertegenwoordigt haar land en moet ook iets te vertellen hebben. Je doet mee aan campagnes en fotoshoots, geeft interviews, zet je in voor goede doelen en komt veel in het buitenland. Ik vond het trouwens erg fijn om mijn bachelordiploma op zak te hebben, want daarmee kun je het vooroordeel ontkrachten dat je als Miss niet intelligent kunt zijn.
Dat jaar is nu voorbij, ik ben in september met mijn master begonnen. De finale waarin de nieuwe Miss mijn taken over gaat nemen is nog niet gepland, dus ik ben langer dan een jaar Miss, maar in september vond ik dat mijn taak afliep. De provinciemissen waren gekozen. En ik had met mezelf afgesproken dat ik die master zou gaan doen.
Het was wel moeilijk om terug te komen in het studeerritme. Ik had een werkend leven gehad en had daar veel voor gereisd, ik wist nooit waar ik een week later zou zitten. Maar als student is het leven minder spannend. Je moet weer terug naar de collegebanken, moet voor tentamens weer boeken uit je hoofd leren… dat vraagt discipline. Maar ik ga het volhouden, dat weet ik zeker. Ik zou het jammer vinden als ik op een jaar na mijn master niet zou halen. En de studie is nog altijd even interessant.
Als ik een afspraak met mezelf maak, houd ik me eraan. Daarom ben ik ook niet voor Miss World gegaan. Na de Miss Nederland en daarop volgend de Universe-verkiezing, hebben ze me gevraagd of ik ook aan de Miss Worldverkiezing wilde meedoen, waar ik vast hoge ogen zou gooien. Maar dat viel samen met de enige zomervakantie die ik zou hebben. Ik wilde er even tussenuit, ik had hard gewerkt. Daarom heb ik er vanaf gezien. Ik moest nu voor mijn studie kiezen en wilde me er goed op voorbereiden en er fris aan kunnen beginnen. Ik heb een mooi jaar gehad, dit moest ik aan me voorbij laten gaan.
Veel meisjes zeiden tegen me: als je die kans krijgt, grijp je die toch? Dat heb ik niet gedaan, ik heb nu één keer zo’n investering gedaan… Dat het sterk van me is weer terug de studiebanken in te gaan, dat heb ik van meer mensen gehoord. En ja, voor mezelf voelt dat ook wel zo. De master is intensief, maar ik kan het nog steeds combineren met mijn modellenwerk.
Ik weet nog niet of ik na mijn studie gelijk doorga als psycholoog of dat ik terugga naar het modellenwerk. Waarschijnlijk ga ik nog wel een tijdje als model werken, de combinatie psychologie en modellenwerk spreekt me erg aan. Maar het is fijn om dat te doen met een masterdiploma op zak.’
