Toon mij honderd anonieme cartoons en zoals het een psycholoog betaamt, ben ik er 95% zeker van dat ik die van Paul Faassen er moeiteloos uit haal. Zo herkenbaar als ook zijn werk is, zo treffend zijn in dit nummer zijn illustraties bij de Forumbijdrage van Pieter de Groot, Sako Visser en Giel Hutschemaekers. Zij betogen dat de psychotherapeut, de gezondheidszorg-psycholoog, de klinisch psycholoog en de klinisch neuropsycholoog qua beroepsprofiel en werkwijze helemaal zo onderscheidend niet zijn. Dat gebrek aan herkenbaarheid kan voor onduidelijkheid en onrust zorgen, zeker bij diegenen die van de diensten van deze psychologen gebruik moeten/willen maken.
Verontrustend is tevens het groeiend aantal kinde-ren met overgewicht en obesitas – letterlijk een uitdije
nd probleem in Nederland volgens epidemioloog Ester Sleddens. In haar bijdrage wijst ze onder meer op de grote invloed die ouders hebben op het eetgedrag van hun kroost; die spelen een belangrijke rol bij de preventie van overgewicht bij hun kinderen. Het is dan ook noodzaak hen bij een eventuele behandeling te betrekken, die ouders wellicht ook kunnen voorkomen door zelf het goede voorbeeld te geven voor wat betreft gezonde voeding en voldoende beweging.
Als kinderen last van obstipatie hebben, kan het ook helpen ouders bij dat probleem te betrekken, zeker als gedragstherapie stagneert. Anneke Smeets-Schouten en Patrick Meurs beschrijven mogelijkheden tot kortdurende psychoanalytisch georiënteerde interventies en concluderen dat het bieden van containment aan ouders en kinderen soms meer helpt dan concrete advisering.
Geen idee of er behalve de beginletters samenhang bestaat tussen obesitas en obstipatie, maar als ik mag eindigen met een ouderlijke tip die mijn nonna me als kind gaf: Mangia molte fibre che ti mandano in bagno e non ti fanno ingrossare (eet veel vezels, dat bevordert de stoelgang en maakt je niet te dik).
