In de Franse film Voir du Pays wordt deze behandeling in een fictieve setting geplaatst. Een groep Franse militairen heeft een krijgsmissie in de Afghaanse bergen achter de rug en wordt op de terugweg naar Frankrijk drie dagen ondergebracht in een luxueuze badplaats op Cyprus. Daar ondergaan zij een vorm van ‘decompressie’ en worden onder begeleiding van een psycholoog behandeld met de VR-therapie. Hoofdrolspelers zijn twee eigenzinnige, sterke vrouwen; een interessant perspectief want doorgaans spelen mannen de hoofdrol in films over de verwerking van oorlogservaringen. Voir du Pays brengt het zusterschap tussen deze vrouwen fraai in beeld, maar ook hoe die band op de proef wordt gesteld, door de oorlog en door de agressieve masculiene wereld waarin zij zich moeten handhaven.
De vr-therapie mag dan veelbelovende resultaten hebben opgeleverd in wetenschappelijk onderzoek, in deze film lijkt het alsof de militairen een asprientje krijgen toegediend voor een gebroken been. De herbelevingen zijn heftig en zorgen voor tijdelijke opluchting, maar verhinderen niet dat de personages ontsporen tussen de feestende toeristen en zich alleen tot elkaar kunnen wenden voor echte steun.
Het is te hopen dat op missie uitgezonden militairen in het echt op betere begeleiding en behandeling kunnen rekenen, want bij hun terugkeer in Frankrijk vreest de kijker voor het lot van het merendeel van de personages uit Voir du Pays.
Regie: Delphine Coulin en Muriel Coulin
Met: Ariane Labed, Soko en Ginger Romàn
