Toch is haar boek vooral ook geschreven voor lezers die helemaal niet zo sterk geïnteresseerd zijn in academische kwesties. Ze wil aan ouders en andere lezers duidelijk maken hoe extreem sommige pubers en adolescenten zich kunnen gedragen. Voor dat publiek schreef zij een boek dat kan leiden tot beter begrip en tot ideeën over omgangsvormen en eventuele professionele behandeling.
Het academische debat spitst zich toe op de DSM, de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Die DSM adviseert om de diagnose ‘persoonlijkheidsstoornis’ niet te gauw bij jongeren te stellen. Kennelijk denken veel professionals dat het dan altijd zinloos is, maar Tromp argumenteert dat het echt wel mág. Belangrijker lijkt in dit boek echter een ander debat met hulpverleners die gebruik maken van de DSM. De DSM werkt met categorieën: een cliënt heeft een bepaalde aandoening wel of niet. Tromp wil liever dimensies gebruiken: een bepaalde problematiek kan zich meer of minder sterk voordoen. Denken in termen van dimensies is volgens haar juist heel praktisch, omdat het hierdoor gemakkelijker wordt om in de praktijk greep te krijgen op problemen van jongeren. Bovendien zouden beschrijvingen in termen van dimensies ook betrouwbaarder zijn. Hier voert Tromp in haar boek een debat met hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg.
Aan iemands persoonlijkheid valt weinig te veranderen, maar extreme gedragingen zijn wel te beïnvloeden. Deze stelling zorgt voor dubbelzinnigheid in dit boek over persoonlijkheidsproblemen: een combinatie van pessimisme en optimisme. Veranderingen zijn mogelijk, maar ze zijn niet opzienbarend en meestal ook niet erg snel te realiseren. In haar voorwoord haalt Tromp ervaringen aan tijdens lezingen die zij enkele jaren geleden voor hulpverleners gaf. Desgevraagd gaf in de loop der tijd een steeds groter aantal hulpverleners toe, dat persoonlijkheidsproblemen bij pubers gediagnosticeerd mogen worden, maar haast niemand ging er ook echt mee aan de slag.
Door: Noor Tromp (2017)
Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds, 200 p.