‘Op mijn 32ste dacht ik: als ik ooit psychologie wil studeren, moet ik er nu aan beginnen. Als het dan niets voor me blijkt te zijn, kan ik het tenminste uit mijn hoofd zetten. Ik ben aan de Open Universiteit in deeltijd gaan studeren. De studie beviel me erg goed en nu, na ruim zeven jaar, ben ik bijna afgestudeerd.
Ik werkte voor en tijdens mijn studie als verpleegkundige, eerst in de gewone zorg, later in de psychiatrie. De omgang met patiënten heb ik altijd erg leuk gevonden, maar het was ook wel beperkt, als verpleegkundige heb je altijd haast. Verder wilde ik al snel in de psychiatrie werken, daar ligt mijn interesse. Ook daarom wilde ik psychologie gaan studeren.
Tijdens de studie miste ik verdieping op het gebied van de psychiatrie. De colleges over psychopathologie waren erg algemeen.
Ik dacht dat een psycholoog alles wist, maar nu ik er zelf bijna een ben, weet ik: dat valt een beetje tegen. Als verpleegkundige vond ik het gemakkelijker om mensen te categoriseren. Door mijn studie heb ik geleerd genuanceerder naar patiënten te kijken. Nu twijfel ik meer over een diagnose. Ik realiseer me trouwens ook meer wat het voor patiënten betekent om een psychiatrisch label te hebben.
Ik loop stage bij een Riagg, waar ik ook een aantal patiënten behandel. Ik ben nu blij met mijn achtergrond als verpleegkundige. Als ik hier op mijn 23ste had rondgelopen, was het een stuk moeilijker geweest. De overgang van mijn opleiding naar zo’n stageplek vond ik groot.
Om dit werk te kunnen blijven doen, moet ik ook een gz-opleiding gaan volgen. Toen ik me dat realiseerde, was het voor mij wel een beetje een deceptie. Als basispsycholoog heb je nog amper iets bereikt. Maar goed, het werk bij de Riagg is zo leuk, als ik een opleidingsplaats kan krijgen, zeg ik daar geen nee tegen. Ik realiseer me dat als ik gelijk met psychologie was begonnen en ik geen andere opleidingen had gedaan, ik de gz-opleiding allang had kunnen doen. Ergens een beetje zonde. Maar ik troost mezelf met de gedachte dat de route via verpleegkunde voor mijn ontwikkeling heel goed is geweest. Ook had ik mijn werk als verpleegkundige niet willen missen. En eigenlijk heb ik nu ook wel een mooie leeftijd om psycholoog te zijn.’
