Hilde van der Aa en collega’s beschrijven een nieuwe en effectieve stepped-care interventie in het voorkomen van angsten en depressies bij visueel beperkte ouderen. Goed nieuws, want liefst één op de drie mensen binnen deze specifieke populatie ervaart zulke klachten – tweemaal zo veel als in de algemene bevolking. ‘Het voorkomen van deze aandoeningen zal een positief effect hebben op verschillende aspecten van het leven van cliënten,’ concluderen Van der Aa c.s., ‘en kan leiden tot een vermindering van de maatschappelijke kosten.’
Dick Swaab mag als hoogleraar Neurobiologie enige tijd met emeritaat zijn, hij is niet minder hard gaan werken. In een interview naar aanleiding van zijn nieuwe boek noemt hij die drive een aangeboren hersenafwijking. Volgens Swaab kan een actief brein de ziekte van Alzheimer uitstellen. ‘Het probleem ontkennen en bij de buitenwereld neerleggen zie je vaak bij hersenziekten. Maar zo glijd je wel het Alzheimerproces in, en dat wil ik voorkomen. Als mijn brein niet goed meer functioneert, is het voor mij afgelopen.’
Wim Hofstee, eveneens emeritus, kun je een oudere psycholoog noemen; van geest is hij nog altijd zo speels als zijn weddenschapsmodel. In een prikkelend essay vraagt hij zich met twee collega’s af wie nu eigenlijk de persoonlijkheidsbeoordeling in de praktijk zou moeten doen: doe je dat zelf, moeten anderen dat juist doen, of is een combinatie het beste? De auteurs maken er een wedstrijdje betrouwbaarheid van; het wordt een nek-aan-nekrace, meer verklap ik niet.
Een rubriek op leeftijd is ‘Of er is één psychologie, of er is er geen’. In de twee-na-laatste aflevering typeert medisch psycholoog Rudolf Ponds de klinische neuropsychologie als mooiste meisje van de klas. Onderzoek dat een link legt tussen hersenen en gedrag, emoties en gedachten, wordt voor vol aangezien, aldus Ponds, en zo is hij bezig met die ‘ene psychologie’ waar Duijker over schreef: ‘Namelijk die van het begrijpen en veranderen van het menselijke gedrag. Dat wij neuropsychologen daarbij heel dicht in en op de motor van al het menselijk gedrag zitten, maakt het niet anders.’
Dat zal voor ‘jong’ en ‘oud’ menselijk gedrag gelden.
