Jolanda van Nistelrooij houdt praktijk in een verbouwde paardenstal. Ze begon haar carrière bij de Riagg, daarna werkte ze voor een schoolbegeleidingsdienst. Inmiddels heeft ze een eigen praktijk. Daar kan ze al haar ervaring combineren, ze werkt zowel met kinderen als met volwassenen. Toen ze tien jaar geleden voor zichzelf wilde beginnen, zocht ze een huis waarin ze ook haar eigen praktijk kon maken. Midden in het prachtige Brabantse boerenlandschap waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, vond ze wat ze zocht: een boerderij met flinke tuin en een paardenstal die ze tot haar praktijk/ werkruimte zou verbouwen. De voormalige eigenaar bouwde de stal voor zijn vrouw, die erg van paarden hield. Hij probeerde er zijn huwelijk mee te redden, maar dat was tevergeefs; in de stal zouden nooit paarden staan, de boerderij werd te koop gezet.
De stal, een grote ruimte die aan de voorkant open was, werd dichtgemaakt. Er werden muren ingezet, om twee werkkamers, een gangetje te creëren. Van Nistelrooij beschikt over een kleine behandelkamer van zo’n 16 m2 en een ruimere kamer (ongeveer 35 m2) voor diagnostiek en waar vergaderingen gehouden worden. ’s Zomers is het goed toeven in de tuin voor de praktijk met uitzicht over de landerijen. Soms gaat Van Nistelrooij daar met haar cliënten in de zon zitten. ‘Ik zit aan een doodlopende weg, er komt nauwelijks verkeer langs, je zit helemaal vrij.’ Nou goed, incidenteel fietst de buurvrouw langs. En soms roept die over de heg: ‘Hallo Buuf, gezellig aan het buurten?’
Van Nistelrooij lacht. Ze laat het maar zo.
Haar praktijkruimte is een ‘gezellige rommel’. Er staat een boekenkast, vooral vanwege de praktische oefeningen die ze uit sommige boeken haalt. Maar behalve nuttig, is zo’n verzameling boeken ook mooi. Het is een afspiegeling van je geest. De vensterbank staat vol stenen en beeldjes. Cadeautjes waaruit kinderen mogen kiezen als de behandeling is afgelopen. Achter de deur een kast vol Boeddhabeeldjes, die ze spaart. Verschillende heeft ze van cliënten gekregen.
Op de grond staat nog een groot Boeddhabeeld. En naast haar bureau een kinderkast die komt uit de kinderkamer van haar dochters. ‘Dit is een praktijk voor volwassenen én kinderen, ik wil dat de invloed van beiden in de ruimte is terug te zien.’
