De publicatie van de DSM-5 vormde voor de Amerikaanse beroepsvereniging van psychiaters echter aanleiding een boek te publiceren dat gelezen kan worden als poging een breed publiek weer verder te ‘proto-professionaliseren’. In redelijk gewone mensentaal staan de verschillende stoornissen uit de DSM-5 beschreven. Onlangs verscheen een Nederlandse vertaling en bewerking. Volgens het voorwoord is dit boek niét bedoeld als middel voor ‘zelfdiagnose’. We moeten professionals geen werk uit handen nemen. Wel wordt deze publicatie gezien als een nuttig hulpmiddel ‘als u in gesprek bent met een zorgverlener, zowel vóór als nadat een classificatie is toegekend’. We leren de taal van psychiaters en verwante professionals enigszins te begrijpen.
Wie last heeft van bepaalde symptomen zal niet meteen weten waar hij of zij het in dit boek zoeken moet. De opbouw gaat precies andersom. Hoofdstukken beginnen met een brede aanduiding (bijvoorbeeld bipolaire-stemmingsstoornissen). Vervolgens wordt het thema in paragrafen toegespitst op meer specifieke problemen, zoals ‘bipolaire-I-stoornis’, ‘bipolaire- II-stoornis’ en ‘cyclothyme stoornis’.
