Log in
Door Alex Ruiters en Felix Sperans (2019). Epe: Uitgeverij Gelderland, 218 p.
Karel Soudijn

Twee Vlamingen spreken met elkaar af dat zij in de vorm van brieven hun levensverhaal en ziektegeschiedenis zullen schrijven. Felix Sperans publiceerde al eerder over zijn eigen ervaringen. Axel Ruiters wil ook wel een biografie publiceren, maar eerdere pogingen mislukten. Zo ontstaat een rolverdeling: Felix trekt Axel over de streep door telkens over een deel van zijn eigen leven te schrijven, waarna hij Axel aanmoedigt om iets vergelijkbaars te doen. Axel laat zich gemakkelijk overhalen. Zijn brieven zijn meestal zeer uitvoerig, terwijl Felix zich beperkt tot korte teksten. Hij is vooral de aangever. Ze leven in verschillende werelden. Felix stelt wel vragen aan Axel, maar die lijken vooral bedoeld om de correspondentie op gang te houden. Zodra Axel iets opschrijft, is hij nauwelijks nog geïnteresseerd in het verhaal van Felix. Van interactie tussen de auteurs is in deze verzameling brieven heel weinig sprake. Axel, de autist, werd geboren in 1969; Felix, de schizofreen, is 25 jaar ouder. Hun verhalen vormen een