De titel is ongetwijfeld een knipoog naar zijn grote voorbeeld Oliver Sacks. Met De man die zijn hoofd verloor heeft de Groningse psycholoog Douwe Draaisma weer een fraai boek aan zijn indrukwekkende oeuvre toegevoegd. Stond in eerder werk met name het geheugen centraal, in dit boek beschrijft hij een aantal mensen die lijden aan absurde en tragische wanen en illusies. Wanen zijn niet alleen tijdgebonden, zo stelt Draaisma, ze hebben ook kenmerken die van alle tijden zijn, zoals het behoud van logica. ‘Zelfs in de meest bizarre en oninvoelbare waansystemen zit nog een orde, een logica.’ Het heten immers niet voor niets systemen. Voor de patiënt zelf, denkt Draaisma, zijn wanen eerder ‘een hypothese, een scenario, een
