Langetermijngewichtsbeheersing bij kinderen met (ernstige) obesitas

Behandeling en psychologische aspecten
04/11/2016
Dr. Jutka Halberstadt, Jaap Seidell
Geen reacties
De Psycholoog 2016-11 Cover
Issue 11

Samenvatting

LONG-TERM WEIGHT MANAGEMENT IN CHILDREN WITH (SEVERE) OBESITY: APPROACH AND PSYCHOLOGICAL ASPECTS

J. HALBERSTADT & J.C. SEIDELL

Childhood obesity is an urgent public health problem worldwide as well as in the Netherlands. An integrated approach combining prevention and health care is needed, especially for those suffering from severe obesity. Adequate longterm management of this chronic disease is imperative, given its possible adverse social, psychological and physical consequences. The aim is, through stepped and matched care, to help children achieve sustainable improvement of their lifestyle in order to improve their physical health, quality of life and societal participation.

1242 Weergaven
0 Downloads
  • Samenvatting
  • Goede zorg
  • Prevalentie
  • Complexe oorzaken
  • Integrale aanpak
  • Zorgfasen
    • Stepped en matched care
  • Betere fysieke gezondheid én kwaliteit van leven
    • Effectieve zorg is mogelijke handeling
  • Zorg voor ernstige obesitas bij kinderen
    • Behandeling met opname
    • Zelfregulatie
  • Zorg moet vergoed zijn
  • Besluit
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
Obesitas bij kinderen is een urgent mondiaal volksgezondheidsprobleem, aldus de Wereldgezondheidsorganisatie. Hoe kan dit opgelost worden? Wat is er nodig om de zorg voor kinderen met obesitas en hun ouders te verbeteren? En wat zijn de behandelmogelijkheden voor kinderen die kampen met de ernstige vorm van obesitas? ‘Zeker ernstige obesitas kan grote nadelige gevolgen hebben op zowel de korte als lange termijn voor zowel het individuele kind als de maatschapij,’ stellen Jutka Halberstadt en Jaap Seidell.

Elk kind heeft recht op een gezond leven (WHO 2016)64 en dat recht is niet in overeenstemming met de snelle, en grotendeels vermijdbare, toename van het aantal kinderen met overgewicht of obesitas. Obesitas is een ziekte met ernstige gevolgen. Het beïnvloedt de fysieke gezondheid maar ook het psychologische en sociale welbevinden en die invloed is groter naarmate de obesitas ernstiger is. Kinderobesitas is geassocieerd met een verhoogd risico op onder meer diabetes mellitus type 2, hypertensie en leverproblemen (Dietz 1998, Ludwig 2007)1436. En ook met een variëteit aan psychosociale problemen, zoals stigmatisering, gepest worden, sociaal isolement, eetstoornissen, verminderde kwaliteit van leven, angst en depressie (Gortmaker, Must et al. 1993, Schwimmer, Burwinkle et al. 2003, Ludwig 2007, Puhl & Latner 2007, Griffths, Parsons et al. 2010, Puder & Munsch 2010, van Wijnen, Boluijt et al. 2010)2047485260.

Juist de kwetsbare groepen in de samenleving hebben relatief vaker te kampen met obesitas, waardoor het een factor

dare.ubvu.vu.nl

Literatuurlijst

  1. AAGG. (2016). “Website Amsterdamse Aanpak Gezond Gewicht.” Retrieved 25 juli, 2016, from https://www.amsterdam.nl/bestuur-organisatie/organisatie/sociaal/onderwijs-jeugd-zorg/amsterdamse-aanpak/programma/
  2. Alliantie (2015). Position Paper. Marketing van voedingsmiddelen gericht op kinderen: mag het gezonder?!, Alliantie Stop kindermarketing ongezonde voeding.
  3. AMA (2013). Resolution 420 (A-13). Recognition of Obesity as a Disease, American Medical Association House of Delegates.
  4. Appelhans, B. M., K. Woolf, S. L. Pagoto, K. L. Schneider, M. C. Whited & R. Liebman (2011). “Inhibiting Food Reward: Delay Discounting, Food Reward Sensitivity, and Palatable Food Intake in Overweight and Obese Women.” Obesity 19(11): 2175-2182.
  5. Baumeister, R. F. & K. D. Vohs (2004). Handbook of self-regulation: research, theory and applications. New York, Guilford Press.
  6. Braet, C., W. Beyers, L. Goossens, S. Verbeken & E. Moens (2012). “Subtyping children and adolescents who are overweight based on eating pathology and psychopathology.” Eur Eat Disord Rev 20(4): 279-286.
  7. Butland, B., S. Jebb, P. Kopelman, K. McPherson, S. Thomas, J. Mardell & V. Parry (2007). Foresight. Tackling obesities: future choices. Project report, Government O’ ce for Science.
  8. Buttitta, M., C. Iliescu, A. Rousseau & A. Guerrien (2014). “Quality of life in overweight and obese children and adolescents: a literature review.” Qual Life Res 23(4): 1117-1139.
  9. C4O (2016). “Website Care for Obesity.” Retrieved 25 juli, 2016, from www.partnerschapovergewicht.nl/C4O.
  10. CBO (2008). Richtlijn Diagnostiek en behandeling van obesitas bij volwassenen en kinderen. Alphen aan den Rijn, Van Zuiden Communications B.V.
  11. CBS (2013). “Vaker overgewicht jongeren in huishoudens met een lager inkomen.” Retrieved 25 juli, 2016, from vaker-overgewichtjongeren- in-huishoudens-met-een-lager-inkomen.
  12. CBS (2016). “Lengte en gewicht van personen, ondergewicht en overgewicht; vanaf 1981 “ Retrieved 25 juli, 2016, from http://statline. cbs.nl/StatWeb/publication/?DM=SLNL&PA=81565NED.
  13. CPZ (2012). Raamwerk Individueel Zorgplan, Coördinatieplatform Zorgstandaarden.
  14. Dietz, W. H. (1998). “Health consequences of obesity in youth: childhood predictors of adult disease.” Pediatrics 101(3 Pt 2): 518-525.
  15. Dietz, W. H., L. A. Baur, K. Hall, R. M. Puhl, E. M. Taveras, R. Uauy & P. Kopelman (2015). “Management of obesity: improvement of health-care training and systems for prevention and care.” Lancet 385(9986): 2521-2533.
  16. Dobbs, R., C. Sawers, F. Thompson, J. Manyika, J. Woetzel, P. Child, S. McKenna & A. Spatharou (2014). Overcoming obesity: an initial economic analysis, McKinsey Global Institute.
  17. Duckworth, A. L. & M. L. Kern (2011). “A meta-analysis of the convergent validity of self-control measures.” Journal of Research in Personality 45(3): 259-268.
  18. Fransen, M. P., K. Stronks & M. L. Essing-Bot (2011). Gezondheidsvaardigheden: stand van zaken. Amsterdam, Afdeling Sociale Geneeskunde, AMC, Universiteit van Amsterdam.
  19. Gezondheidsraad (2003). Overgewicht en obesitas. Den Haag, Gezondheidsraad.
  20. Gortmaker, S. L., A. Must, J. M. Perrin, A. M. Sobol & W. H. Dietz (1993). “Social and economic consequences of overweight in adolescence and young adulthood.” N Engl J Med 329(14): 1008-1012.
  21. Griffiths, L. J., T. J. Parsons & A. J. Hill (2010). “Self-esteem and quality of life in obese children and adolescents: a systematic review.” Int J Pediatr Obes 5(4): 282-304.
  22. Halberstadt, J. (2015). Long-term weight management in children and adolescents with severe obesity: psychological aspects [dissertation]. Amsterdam.
  23. Halberstadt, J. et al. ((under review)). “The association of self-regulation with weight loss maintenance after an intensive combined lifestyle intervention for children and adolescents with severe obesity.”
  24. Halberstadt, J., S. Makkes, E. de Vet, A. Jansen, C. Nederkoorn, O. H. van der Baan-Slootweg & J. C. Seidell (2013). “The role of self-regulating abilities in long-term weight loss in severely obese children and adolescents undergoing intensive combined lifestyle interventions (HELIOS); rationale, design and methods.” BMC Pediatr 13(1): 41.
  25. Halberstadt, J. & J. C. Seidell (2012). Addendum ernstige kinderobesitas bij de Zorgstandaard Obesitas; Ketenzorg voor kinderen met een extreem verhoogd gewichtsgerelateerd gezondheidsrisico en hun ouders. Amsterdam, Partnerschap Overgewicht Nederland.
  26. Halberstadt, J., T. van Strien, E. de Vet, I. Eekhout, C. Braet & J. C. Seidell (2016). “The association of eating styles with weight change after an intensive combined lifestyle intervention for children and adolescents with severe obesity.” Appetite 99: 82-90.
  27. Hawkes, C., T. G. Smith, J. Jewell, J. Wardle, R. A. Hammond, S. Friel, A. M. Thow & J. Kain (2015). “Smart food policies for obesity prevention.” Lancet 385(9985): 2410-2421.
  28. Hoedjes, M. et al.(submitted). “Health-related quality of life in severely obese children after intensive lifestyle treatment.”
  29. Huang, T. T., A. Drewnosksi, S. Kumanyika & T. A. Glass (2009). “A systems- oriented multilevel framework for addressing obesity in the 21st century.” Prev Chronic Dis 6(3): A82.
  30. James, W. P. (2008). “WHO recognition of the global obesity epidemic.” Int J Obes (Lond) 32 Suppl 7: S120-126.
  31. Kelly, A. S., S. E. Barlow, G. Rao, T. H. Inge, L. L. Hayman, J. Steinberger, E. M. Urbina, L. J. Ewing & S. R. Daniels (2013). “Severe Obesity in Children and Adolescents: Identifi cation, Associated Health Risks, and Treatment Approaches: A Scientifi c Statement From the American Heart Association.” Circulation 128(15): 1689-1712.
  32. Kolotkin, R. L., M. Zeller, A. C. Modi, G. P. Samsa, N. P. Quinlan, J. A. et al.(2006). “Assessing weight-related quality of life in adolescents.” Obesity 14(3): 448-457.
  33. Latta, J., F. Van der Meer & N. Boluyt (2015). Zorgaanpraken voor kinderen met overgewicht en obesitas: een handreiking, Zorginstituut Nederland.
  34. Lejuez, C. W., J. P. Read, C. W. Kahler, J. B. Richards, S. E. Ramsey, G. L. et al. (2002). “Evaluation of a behavioral measure of risk taking: The Balloon Analogue Risk Task (BART).” J Exp Psychol: Applied 8(2): 75-84.
  35. Logan, G. D., R. J. Schachar & R. Tannock (1997). “Impulsivity and inhibitory control.” Psychological Science 8(1): 60-64.
  36. Ludwig, D. S. (2007). “Childhood obesity–the shape of things to come.” N Engl J Med 357(23): 2325-2327.
  37. Maes, S. & P. Karoly (2005). “Self-Regulation Assessment and Intervention in Physical Health and Illness: A Review.” Applied Psychology 54(2): 267-299.
  38. NDF (2014). Project Patientprofielen. Verslag van de werkconferentie op 2 oktober 2014.
  39. Nederkoorn, C., C. Braet, Y. Van Eijs, A. Tanghe & A. Jansen (2006). “Why obese children cannot resist food: The role of impulsivity.” Eating Behaviors 7(4): 315-322.
  40. Ng, M., T. Fleming, M. Robinson, B. Thomson, N. Graetz, C. Margono, E. C. Mullany et al. (2014). “Global, regional, and national prevalence of overweight and obesity in children and adults during 1980–2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013.” The Lancet 384(9945): 766-781.
  41. Niemer, S., A. Sarti, C. Dedding & J. C. Seidell (2016). “New insights in reasons for children and parents to start a community based lifestyle intervention.” Poster for the International Congress on Obesity.
  42. Noordam, H. (2015). Factsheet procesevaluatie C4O; Kwaliteit van leven pilot 2014. Amsterdam, Care for Obesity.
  43. Noordam, H., J. Halberstadt & J. Seidell (ingediend). “Kwaliteit van leven als onderdeel van de zorg voor kinderen (4-19 jaar) met obesitas.”
  44. OLIC (2016). Website Obesity Lifestyle Intervention Centre (OLIC). Retrieved 25 juli, 2016, from http://www.olic.nl/.
  45. Oude Luttikhuis, H., L. Baur, H. Jansen, V. A. Shrewsbury, C. O’Malley, R. P. Stolk & C. D. Summerbell (2009). “Interventions for treating obesity in children.” Cochrane Database Syst Rev(1): CD001872.
  46. PON (2010). Zorgstandaard Obesitas. Amsterdam, Partnerschap Overgewicht Nederland.
  47. Puder, J. J. & S. Munsch (2010). “Psychological correlates of childhood obesity.” International Journal of Obesity 34 Suppl 2: S37-43.
  48. Puhl, R. M. & J. D. Latner (2007). “Stigma, obesity, and the health of the nation’s children.” Psychol Bull 133(4): 557-580.
  49. RIVM (2014). Een gezonder Nederland. Kernboodschappen van de Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2014. Bilthoven, Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu.
  50. RVZ (2002). Gezondheid en gedrag. Zoetermeer, Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
  51. Schönbeck, Y., H. Talma, P. van Dommelen, B. Bakker, S. E. Buitendijk, R. A. Hirasing & S. van Buuren (2011). “Increase in prevalence of overweight in Dutch children and adolescents: a comparison of nationwide growth studies in 1980, 1997 and 2009.” PLoS One 6(11): e27608.
  52. Schwimmer, J. B., T. M. Burwinkle & J. W. Varni (2003). “Health-related quality of life of severely obese children and adolescents.” Jama 289(14): 1813-1819.
  53. Seidell, J. & J. Halberstadt (2014). Het voedsellabyrint. Een uitweg uit het doolhof van eetadviezen- en trends. Amterdam, Atlas Contact.
  54. Seidell, J. C., J. Halberstadt, H. Noordam & S. Niemer (2012). “An integrated health care standard for the management and prevention of obesity in the Netherlands.” Fam Pract 29: i153-i156.
  55. Singh, A. S., C. Mulder, J. W. Twisk, W. van Mechelen & M. J. Chinapaw (2008). “Tracking of childhood overweight into adulthood: a systematic review of the literature.” Obes Rev 9(5): 474-488.
  56. Snethen, J. A., M. E. Broome, P. Treisman, E. Castro & S. T. Kelber (2016). “Effective Weight Loss for Children: A Meta-analysis of Intervention Studies 2002–2015.” Worldviews on Evidence-Based Nursing: n/a-n/a.
  57. Van der Meer, F. M., G. Ligtenberg & P. A. Staal (2009). Preventie bij overgewicht en obesitas: de gecombineerde leefstijlinterventie, College voor zorgverzekeringen.
  58. Van Dommelen, P., Y. Schonbeck, S. van Buuren & R. A. HiraSing (2014). “Trends in a life threatening condition: morbid obesity in Dutch, Turkish and Moroccan children in The Netherlands.” PLoS One 9(4): e94299.
  59. Van Strien, T., J. E. Frijters, G. P. Bergers & P. B. Defares (1986). “The Dutch Eating Behavior Questionnaire (DEBQ) for assessment of restrained, emotional, and external eating behavior.” Int J Eat Disord 5(2): 295-315.
  60. Van Wijnen, L. G., P. R. Boluijt, H. B. Hoeven-Mulder, W. J. Bemelmans & G. C. Wendel-Vos (2010). “Weight status, psychological health, suicidal thoughts, and suicide attempts in Dutch adolescents: results from the 2003 E-MOVO project.” Obesity 18(5): 1059-1061.
  61. Varni, J. W., M. Seid & P. S. Kurtin (2001). “PedsQL 4.0: reliability and validity of the Pediatric Quality of Life Inventory version 4.0 generic core scales in healthy and patient populations.” Med Care 39(8): 800- 812.
  62. VWS (2009). Nota overgewicht. Uit balans: de last van overgewicht. Den Haag, Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
  63. WHO (1995). “The World Health Organization quality of life assessment (WHOQOL): Position paper from the World Health Organization.” Social Science & Medicine 41(10): 1403-1409.
  64. WHO (2016). Report of the commission on ending childhood obesity. Geneva, World Health Organization.