Autisme leidt niet tot minder empathie

Het team onderzocht of mensen met een autistische stoornis morele dilemma’s anders beoordelen dan mensen die deze stoornis niet hebben. Aan 34 proefpersonen, waarvan de helft als autistisch was gediagnosticeerd, legden zij een aantal hypothetische situaties voor. Een van de vragen die daaruit naar voren kwamen, luidde: ben je bereid persoonlijk iemand te doden als je daarmee het leven van vijf andere mensen kunt redden? De deelnemers kregen het verzoek hun antwoord uitvoerig toe te lichten. Uit het onderzoek bleek dat de morele eindoordelen van beide groepen onderling nauwelijks verschilden. Uitgaand van het beeld dat van autisten bestaat zou men bij deze deelnemers een louter rationeel, utilistisch oordeel verwachten, maar in beide groepen deinsde vrijwel iedereen ervoor terug iemand te doden, ook als dat het leven van vijf anderen kan redden. Dat autisten niettemin doorgaan voor koud en ongevoelig voor anderen, schrijven de onderzoekers toe aan een subklinisch kenmerk, alexithymia geheten, dat bij ongeveer de helft van de autisten voorkomt, maar zich ook voordoet onder niet-autistische mensen. Wie behept is met dit persoonlijkheidskenmerk is niet of nauwelijks in staat eigen of andermans emoties te herkennen en zich daarover uit te drukken. Met behulp van een geavanceerde statistische methode wisten de onderzoekers de effecten van autistische en alexithymische trekken uit elkaar te houden. De resultaten wijzen uit dat alexithymia – geen inherent kenmerk van autisme dus – wel tot utilistische keuzen leidt, maar dat autisme op zich er juist in resulteert dat iemand zich bij voorkeur terugtrekt uit een stressvolle sociale situatie. Dat laatste zou ten grondslag liggen aan de weigering een ander te schaden, ook als dat het algemeen belang dient. (EdJ)
Bron: Patil, L. et al (2016). Divergent roles of autistic and alexithymic traits in utilitarian moral judgments in adults with autism. Scientific Reports. doi 10.1038/srep23637