Voormalig directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau Paul Schnabel valt de eer te beurt het congres te openen met de jaarlijkse Rob Giel-lezing – een lezing opgedragen aan de grondlegger van de sociale psychiatrie in Nederland. Gezien het congresthema geen makkelijke opgave, want Giel stond tamelijk pessimistisch tegenover de herstelgedachte. Zo schreef Giel in 1984 het artikel ‘Onze blijvende moeite met moeilijke mensen’, naar aanleiding van de destijds bestaande plannen om te stoppen met de nieuwbouw van psychiatrische ziekenhuizen en zo een begin te maken met de ambulantisering. Volgens Giel waren dit ‘verlichte denkbeelden gebaseerd op een tragische reeks van misverstanden’. Hij was ervan overtuigd dat mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen te veel sociale beperkingen hebben om zelfstandig te kunnen functioneren. Zijn zorg betrof niet alleen de meest kwetsbare patiënten maar ook hun naaste omgeving, die Giel niet als schuldige maar juist als bondgenoot beschouwde. Schnabel spreekt zelf in dit verband over ‘het recht om niet gestoord te worden’. De
Artikelen / 03/06/2016
Progressief herstel van psychose
Opmerkingen
0
Log in om te reageren op dit artikel.