‘Ik wist al vroeg dat ik psychologie wilde studeren, maar was een beetje bang dat de studie zweverig zou zijn. Ik was aangenaam verrast te ontdekken dat de studie in Leiden bijna een wittejassenwetenschap was. De meeste vakken vond ik interessant, ik heb daarom lang de mogelijkheid opengehouden voor meerdere toegepaste masters. Daarnaast heb ik in het derde jaar een honoursprogramma gedaan, gericht op het doen van onderzoek.
In het eerste jaar had ik binnen dat programma al een reeks lezingen gevolgd, maar was daardoor teleurgesteld geraakt. Ik had begrepen dat er met veel onderzoek in de praktijk niets gebeurt.
Zo’n honoursonderzoek is een grote klus die je individueel moet uitvoeren. Dat vond ik prettig, ik ben nogal perfectionistisch ingesteld en dan is het lastig om in een groepje te werken. Dan komt het er vaak op neer dat ik het hardste werk en ieders werk ga nakijken. Dat wilde ik mezelf en anderen niet aandoen.
Van nature ben ik een harde werker, misschien ben ik wel een van de weinige studenten die voor de studie braaf alles heeft gelezen wat ons werd opgedragen. Ik heb alles zelfs samengevat, dat werkt voor mij het beste, zo haal ik goede resultaten. Maar als ik het erg druk had, vond ik het wel moeilijk om met minder energie een redelijk resultaat te behalen. Ik kan nu eenmaal niet iets half doen.
Inmiddels loop ik stage bij een ggz-instelling. Dat is een verademing, eindelijk kan ik echt aan de slag. Ik mag alles doen, heb ook eigen cliënten. Dat is erg leuk, maar daar heb ik het ook wel eens moeilijk mee gehad. Arme patiënten, dacht ik dan, want het is een hele verantwoordelijkheid. Mijn perfectionisme leer ik in dit werk los te laten.
Voor mijn scriptie ben ik naar Canada geweest, waar familie woont. Daar heb ik onderzoek gedaan naar de kwaliteit van leven van cliënten in een ggz-instelling. Aan zulk onderzoek heb je in de praktijk echt iets. Door die ervaring lijkt het voor mij allemaal bij elkaar te komen. Ik wil graag cliënten behandelen, maar geen vijf dagen per week. Ik wil het graag combineren met praktijkgericht onderzoek waar je echt iets aan hebt. Dat het bestaat, weet ik sinds Canada.’
