In 2010 begon ik in Maastricht aan mijn bachelor psychologie. Vakken als sociaal gedrag, lichaam en gedrag, psychopathologie en kritisch denken vond ik leuk. Statistiek en methodenleer lagen me minder. Aan het begin van mijn bachelor riep ik dan ook: ik wil absoluut niet het onderzoek in. Maar toen kreeg ik in het tweede jaar een onderzoeksblok en dat vond ik zo leuk. Vanaf het brainstormen om tot een idee te komen tot het zelf uitwerken ervan, dat idee echt onderzoeken en dan resultaten te vinden… Maar ik merkte wel dat het onderwerp me moest liggen, anders zou ik het niet volhouden. Vanaf dat moment vond ik statistiek ook leuker worden. Ik zag het nut ervan in, ik had het nódig. In het eerste jaar moest ik nog herkansen en slaagde ik met een zesje, vanaf het tweede jaar ging het veel beter en haalde ik een 8,5.
Ik deed nog een onderzoeksblok in het derde jaar, binnen het MaRBLe-project (
