Ik houd me bezig met de invloed van genen op het ontwikkelen van een psychiatrische aandoening zoals ADHD. Toen ik begon, deden we onderzoek bij zo’n honderd patiënten en honderd gezonde proefpersonen als controlegroep. We vonden geen opvallende genetische verschillen tussen mensen met ADHD en mensen zonder, we moesten het groter aanpakken.
Samen met Jan Buitelaar, destijds hoogleraar Psychiatrie en Kinder- en Jeugdpsychiatrie en mijn leidinggevende, zat ik in een telefonische conferentie met een grote groep vooraanstaande ADHD- onderzoekers. Samen vormden we IMAGE, een netwerk van onderzoeksgroepen uit acht verschillende landen. Tijdens dat overleg werd de geneticawerkgroep van dat consortium gevormd. Ik zat niet met Buitelaar in dezelfde ruimte, en opeens, zonder met mij te overleggen of me voor te bereiden, zei hij dat ik zitting in die commissie kon nemen. Ik schrok enorm, ik was introvert en vond het doodeng. Hoe ik op die mededeling gereageerd heb, weet ik niet meer, waarschijnlijk heb ik iets gemompeld. Weigeren
