Daarna ging ik ict-systeembeheer op mbo-niveau doen. Het lukte wel, maar ik was minder geobsedeerd door computers als mijn klasgenoten. Als we projecten deden, nam ik het sociale gedeelte op me en liet anderen programmeren. Dat sociale lag me en zo rolde ik de opleiding door. Daarna wilde ik verder leren.
Psychologie interesseerde me en ik koos voor de hbo-studie Human Resource Management wat er inhoudelijk dichtbij ligt. De vakken vond ik wel aardig, tot ik een college sociale psychologie kreeg. Toen wist ik: dit is het! Dit wil ik echt weten! Ik heb het boek versléten.
Ik haalde mijn propedeuse net niet. Het hoofd van de opleiding zei: “Misschien is deze studie niets voor je.” Als reactie daarop ben ik extreem hard gaan studeren en haalde het ene vak na het andere. Maar inhoudelijk interesseerde het me niet echt.
Het hbo paste beter bij me dan het mbo, maar universitaire studenten, sloten nog beter bij me aan. De discussies met hen vond ik geweldig. Een vriend van me studeerde psychologie, ik heb met hem een paar colleges gevolgd en was enthousiast. Ik maakte mijn propedeuse af, volgde een cursus wiskunde als voorbereiding op statistiek en meldde me aan bij psychologie op de Universiteit Leiden.
In het begin was het niet makkelijk. Van het eerste blok heb ik uiteindelijk alle vakken gehaald, maar een paar haalde ik pas na de correctieronde. Het tweede blok ging al beter.
Hard studeren deed ik bij vlagen, ik begon twee weken voor de tentamens. Ik ging samen met een studiegenoot naar de bibliotheek, waar we van negen uur ’s ochtends tot negen uur ’s avonds zaten te blokken.
Na twee jaar had ik het in de vingers en omdat er wordt gestimuleerd om iets naast je studie te doen, ben ik begonnen aan een bestuursjaar. Dat vond ik prachtig. Ik heb stage gelopen bij De Viersprong, ik was onderzoeksassistent en mocht daarnaast ook klinische werkzaamheden doen.
En nu? Ik hoop dat ik na mijn afstuderen ergens als basispsycholoog aan de slag kan en hoop dan zo snel mogelijk mijn gz-registratie te halen. Alleen moet er dan wel een opleidingsplek voor je zijn. Niets is zeker in deze tijd. Ik wacht het maar af.’
