Wat wilde je vroeger worden?
‘Heel vroeger paardenarts en daarna mensenarts. Ik wilde iets betekenen voor de maatschappij op het gebied van gezondheid. Daarom ben ik uiteindelijk de psychologie ingerold. Aanvankelijk wilde ik de klinische kant binnen de psychologie op, maar langzaamaan ontwikkelde ik meer interesse in de groei van organisaties en werknemers. Ik vind leiderschap, communicatie en werken in groepen erg interessant. Daarom besloot ik de kant van A&O op te gaan. Mijn bestuursjaar sloot daar mooi op aan. Ik heb nu ervaring met leidinggeven en weet hoe het is om eindverantwoordelijk te zijn.’
Wat vond je het spannendste aan je bestuursjaar?
‘Om eindverantwoordelijk te zijn voor de beslissingen die we als bestuur namen. Al viel dat uiteindelijk trouwens heel erg mee. Je doet alles toch samen. Het was soms lastig alle bestuursleden gemotiveerd te houden tijdens de coronacrisis. Daarover voerden we veel gesprekken. Zo had ik zelf echt een motivatiedip aan het begin van de crisis. Op een gegeven moment zette we de knop om en hebben we ons gefocust op wat er nog wél kon. Je stapt toch in het bestuur om er samen een topjaar van te maken, om alles eruit te halen. Ik ben blij en trots dat we uiteindelijk die knop hebben omgezet. Als ik het afgelopen jaar in één zin zou moeten omschrijven? Een unieke kans om elke dag een krachtigere versie van jezelf te worden op professioneel én op persoonlijk vlak.’
Ik vind dat wij als SPS-NIP een belangrijke rol spelen in het welzijn van studenten in Nederland’
Heb je kennis of ervaringen die je opdeed tijdens je studie goed kunnen inzetten?
‘Ja, zelfs verrassend vaak. Dat het bijvoorbeeld enorm helpt doelen te stellen als je gemotiveerd wilt blijven. Of dat je altijd constructieve feedback moet geven. Toen we plots overgingen op online vergaderen was dat lastig. Je vangt minder lichaamstaal op, waardoor je soms niet goed interpreteert of begrijpt wat de ander nu precies bedoelt. Tijdens het bestuursjaar heb ik in ieder geval twee belangrijke dingen geleerd. Als eerste hoe belangrijk je mindset is. In april was ik écht teleurgesteld over de situatie. Maar als je probeert het glas halfvol te zien, zijn er opeens zo veel dingen mogelijk! Daarnaast heb ik geleerd dat je anderen echt in hun kracht kunt zetten. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar het klopt echt.’
Waar lig je weleens wakker van?
‘Ik maak me zorgen over de Nederlandse studenten. Mijn dagen hebben een duidelijke structuur: van negen tot vijf zet ik me in voor SPS-NIP. Maar als je nu studeert, mis je die duidelijke doelen waarschijnlijk. Ik vind dat wij als SPS-NIP nu een belangrijke rol spelen in het welzijn van studenten in Nederland. Ik zie het als onze taak om duidelijk te maken dat het met veel studenten niet goed gaat en hun behoeften kenbaar te maken.’
