In Zuid-Afrika worden veel kinderen slachtoffer van seksueel misbruik. Ontwikkelingspsycholoog Veerle de Vries (28) trekt zich hun lot aan. Ze is in 2008 afgestudeerd en wil graag met kinderen werken, maar weet nog niet op welk gebied precies. Daarom vertrekt ze voor drie maanden naar Zuid-Afrika, om vrijwilligerswerk te doen voor Bobbi Bear, een organisatie die misbruikte kinderen bijstaat. Het is een eerste stap in haar prille loopbaan die haar moet helpen inzicht te krijgen in haar ambities en kwaliteiten als psycholoog.
‘Ik ga dit werk doen om twee redenen,’ vertelt ze, ‘ten eerste en vooral omdat ik idealistisch ben ingesteld, maar ten tweede ook omdat ik daar ervaring kan opdoen die me wellicht kan helpen bij het vinden van een goede baan in Nederland.’
Als psycholoog wordt ze als het ware voor de leeuwen gegooid. Ze gaat drie maanden op de compound van Bobbi Bear wonen, vlakbij de stad Durban, en kan midden in de nacht worden opgeroepen om een kind te begeleiden dat zojuist is misbruikt. Heftig werk, dus zeker geen vakantie. En de reis en het levensonderhoud kosten haar een lieve duit. Alles bij elkaar is het een flinke investering, die ze dankzij sponsors kan doen.
De medewerkers van Bobbi Bear zijn niet opgeleid als psychologen. Zal De Vries een meerwaarde hebben voor de organisatie? ‘Ze werken daar al bijna vijftien jaar met dezelfde methode. Een misbruikt kind krijgt een speelgoedbeer, waarop het een verband kan aanbrengen op de plekken waar het pijn doet, fysiek ofwel geestelijk. De beer wordt gebruikt om te vertellen wat er is gebeurd en speelt een rol bij therapiesessies. Na verloop van tijd wordt de beer begraven en krijgt het kind een nieuw exemplaar, zonder het verband. Ik weet niet in hoeverre deze behandelmethode wetenschappelijk onderzocht is, maar ik ga ze echt niet even vertellen hoe het dan wel moet. Dat weet ik trouwens ook niet. Ik wil kijken hoe zij de diagnostiek en behandeling aanpakken en die ervaring dan meenemen naar Nederland.’
‘Het zal ook een test zijn, voor mij als startende psycholoog. Het moet blijken of je überhaupt wel om kan gaan met alle vreselijke dingen waar je mee geconfronteerd wordt. Dus als ik dit aankan, weet ik dat ik straks in Nederland alles aankan.’
