Voor het lezen van dit boek ontwikkelde ik een hinderlijke gewoonte. Op straat kijk ik veel meer dan vroeger naar de ogen van anderen. Waarom? Omdat Mariska Kret aanstekelijk schrijft over experimenten waarbij wordt onderzocht hoe verandering van emoties samenhangt met de grootte van onze pupillen. Helaas lopen de meeste mensen zo vlug voorbij dat ik bijna niets van hun ogen zie.
Is het gek om je af te vragen hoe je op straat naar anderen kunt kijken? Kret zal mijn nieuwsgierigheid waarschijnlijk toejuichen, want zij moedigt haar lezers aan zich als een driejarig kind te gedragen: stel zoveel mogelijk vragen. Veel vragen zullen moeilijk te beantwoorden zijn, maar daar zit dan meteen de uitdaging: bedenk hoe je er tóch achter kunt komen.
Kret, hoogleraar cognitieve psychologie in Leiden, geeft een breed overzicht van
