Van die behandeling doet hij verslag in dagboekvorm, en dat maakt dit boek interessant voor vakgenoten. Het dagboek zal wel verzonnen elementen bevatten, want de schrijver werkt veel met dialogen. Toch zal de weergave van de psychologische aanpak redelijk correct zijn, want Mechelse schreef het voorwoord bij dit boek en zij maakt geen aanmerking op de verslaglegging.
De psycholoog houdt het kort en zet Arlen flink aan het werk. Aan het eind van het intakegesprek krijgt hij als huiswerkopdracht: nadenken over zijn jeugd. Verder krijgt hij vragenlijsten toegestuurd. In het tweede gesprek bespreekt de psycholoog de testuitslagen met hem. Hij krijgt nu de opdracht om na te denken over vervelende zaken die in zijn jeugd of later plaatsvonden. Aan het slot van het derde gesprek wordt hij verwezen naar iemand die een EMDR-behandeling geeft. Daar gaat Arlen wel naar toe, maar EMDR mislukt bij hem volkomen. Arlen heeft hierna met Mechelse nog één gesprek waarover hij rapporteert. Aan het eind
