In haar proefschrift De sociale vormgeving van depressie onderzoekt Jette Westerbeek of de manier waarop mensen over hun depressieve klachten vertellen, verschilt voor de seksen en of die manier verandert over de tijd.
Zij analyseerde hiervoor verslagen van psychoanalytische sessies en een aantal autobiografieën over depressie afkomstig uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Depressie blijkt niet goed begrepen te kunnen worden als een strikt individuele ervaring. Zij is nauw verweven met de situatie waarin over de depresssieve gevoelens wordt gecommuniceerd en met de gesprekspartner met wie wordt gesproken. (WZ)
